Á burtsigling frá Íslandi 1873

Eftir Undínu

Trausta fleyið flytja má

fölva mey á bárum,

kaldri eyju ísa frá

út í reginhafið blá.

 

Nú í báru á söltum sjá

sólin klára hnígur,

líkt og tárið ljúfa má,

er líður sárum augum frá.

 

Hverfur tindur, hverfur bær,

hverfur í skyndi dalur,

hverfur lindin kristaltær,

hverfur yndi fjær og nær.

 

Kveð eg sprund og korðaver,

kveð eg lundinn blóma;

kveð eg grund, sem kærst er mér,

kveð eg stund, sem farin er.

 

Undína (1858-1941)

 

Undína var skáldanafn Helgu Steinvarar Baldvinsdóttur, sem flutti fimmtán ára með foreldrum sínum til Vesturheims. Eins og ljóðið ber með sér var henni brottförin ekkert gleðiefni.