Sturtuhausinn

Karl Th. Birgisson skrifar

Sumt er bara talsvert meira skrýtið en sumt.

Til dæmis þegar Kristján Þór Júlíusson sjávarútvegsráðherra ákveður að biðja Matvæla- og landbúnaðarstofnun Sameinuðu þjóðanna (FAO) um úttekt á viðskiptaháttum sjávarútvegsfyrirtækja og í framhaldinu tillögur til að vinna gegn spillingu, mútum og peningaþvætti.

Tilefnið er Samherjahneykslið í Afríku.

Skrýtið? Það er eiginlega glæpsamlegur úrdráttur.

Lesum bara aftur heiti stofnunarinnar: Matvæli og landbúnaður. Ekkert um viðskiptahætti, spillingu eða mútur. Matvæli og landbúnaður, segir þar. Það er sérsvið FAO.

Sennilega voru þúsund og þrjár aðrar leiðir til að tækla þetta verkefni. Aðrar stofnanir og fyrirtæki, sem hafa raunverulega sérþekkingu á viðskiptaháttum og spillingu. Jafnvel fræðimenn (þó ekki Þórólfur Matthíasson eða Jón Steinsson, skiljanlega).

En stofnunin með matvælin varð fyrir valinu.

Hvers vegna í himninum?

Ég vil ekki trúa því að það sé vegna þess að aðstoðarframkvæmdastjóri fiskisviðs FAO er Árni Mathiesen. En ég veit að fullt af fólki trúir því og skil fullkomlega hvers vegna.

Sem leiðir okkur að öðru höfuðatriði. Þessari ákvörðun og ýmsum öðrum er ætlað að „auka traust“ eins og þar segir.

Sko. Til að auka traust skiptir ekki bara máli hvað við gerum. Ásýndin skiptir ekki síður máli – að það sem við gerum líti út fyrir að vera traustvekjandi.

Með fullri virðingu fyrir bæði Kristjáni og Árna (þetta er ekki persónulegt – þetta er aldrei persónulegt), þá er bæði efnislega heimskulegt og alveg sérstaklega ótraustvekjandi að núverandi sjávarútvegsráðherra Sjálfstæðisflokksins biðji fyrrverandi fjármálaráðherra Sjálfstæðisflokksins að rannsaka viðskiptahætti, spillingu og mútur þegar eitt af uppáhaldsfyrirtækjum flokksins hefur orðið uppvíst að einmitt því.

(Ég gleymi sennilega að nefna að hæstiréttur dæmdi Árna Mathiesen fyrir spillingu þegar hann skipaði Þorstein Davíðsson (Oddssonar) héraðsdómara. Það kostaði ríkissjóð þess sama Árna ekki nema slatta af milljónum.)

Hvers konar sturtuhaus fær eiginlega slíka hugmynd? Og það sem verra er: Finnst hún boðleg eða jafnvel góð? Þegar ótal annað og miklu vænlegra er í boði?

Slíkan sturtuhaus þarf að skrúfa niður og setja í endurvinnsluna, og fá í staðinn annan sem úðrar ekki beint upp í loftið.

Karl Th. Birgisson