Ólíkt hafast þau að

Í gær hlustaði ég og horfði á Harald Noregskonung flytja áramótaávarp sitt. Í því lagði hann m.a. út frá stjórnarskrá sem leikskólabörn höfðu samið og gefið Haraldi. „Store barn skal hjelpe små barn“ og „Alle mennesker må ta vare på jorda vår“ segir í því ágæta skjali. Ávarpið var laust við hroka og stærilæti. Það var innihaldsríkt og flutt af auðmýkt.

Síðan hlustaði ég á áramótaávarp Þórhildar Danadrottningar sem sömuleiðis talaði um góðu gildin í lífinu og mikilvægi þess að rétta þeim hjálparhönd sem þurfa, ekki síst flóttamönnum. „Vi skal også anspore de nyankomne til at opbygge en ny tilværelse, hvor de kan tage ansvar for sig selv og gøre deres bedste for at falde til i det fremmede land, enten den tid bliver lang eller kort“ sagði Þórhildur Danadrottning.

Svo hlustaði ég á ræðu forsætisráðherra Íslands sem er jafnframt formaður stjórnmálaflokks sem gerir út á þjóðrembu og útlendingahatur. Sjálfbirgingsháttur og oflof á eigin verk var rauði þráðurinn í ræðu ráðherrans sem hótaði þjóðinni því að endurreisa aftur það sem féll í Hruninu. „Við getum því vonandi litið aftur til áranna 2013 og 2014 sem upphafsára mikils uppbyggingarskeiðs í íslensku samfélagi, sannkallaðs endurreisnartíma“ sagði forsætisráðherra Íslands.

Að lokum hlustaði ég svo á forseta Íslands flytja í dag áramótaávarp sitt um að Ísland væri besta landi í heimi. Svo baðst hann undan gagnrýni almennings á stjórnvöld og hans eigin ríkisstjórn. Gagnrýni sem svo sárlega skorti á í aðdraganda Hrunsins, ekki síst á störf og embætti forseta Íslands eins og lesa má ígleymdri skýrslu (bls. 170-178). „Hin glöggu augu gestanna, sérfræðinga við Harvard, Cornell og Alþjóða efnahagsráðið, beina sjónum okkar Íslendinga að sigrum sem fyllt geta sérhverja kynslóð stolti og gleði; eiginleikum sem unga fólkið þarf einnig að fá í arf“ sagði forseti Íslands, þaninn af kunnuglegum rembingi.

Þau höfðust ólíkt að um áramótin norrænu þóðhöfðingjarnir og kotungarnir.