Mæ vei

Herðubreið hefur borist fundargerð síðasta fundar starfshóps um endurbætur í peningamálum. Hún er svohljóðandi:

 

Frosti: „Komiði sæl og velkomin. Gaman að sjá ykkur.“

Nefndarmaður 1: „Góðan daginn.“

Nefndarmaður 2: „Daginn.“

F.: „Ég er hér með drög að skýrslu sem þið hafið fengið að kynna ykkur. Líst ykkur ekki bara vel á þetta?“

N1: „Nei.“

N2: „Nei.“

F.: „Hvaða, hvaða. En það þurfa auðvitað ekki allir að vera sama sinnis. Þetta er flókið mál.

Hvað um þessa tillögu um að seðlabankinn fái einn stjórn á peningamagni í umferð?“

N1: „Nei.“

N2: „Nei.“

F.: „Núnú. En að alþingi úthluti því?“

N1: „Nei.“

N2: „Nei.“

F.: „Jæja. Við höfum að minnsta kosti skýra afstöðu hér. En að hafa sérstaka peningamagnsnefnd í seðlabankanum?“

N1: „Nei.“

N2: „Nei.“

F.: „Þið segið það. En ég klára þá bara skýrsluna og sendi hana út sem framlag okkar til umræðu og stefnumörkunar.“

N1: „Nei.“

N2: „Nei.“

F.: „Ég skil ekki. Til hvers vorum við að láta skipa þennan starfshóp? Vitið þið það?“

N1: „Nei.“

N2: „Nei.“

F.: „Ókei. Ðenn æ vill dú it mæ vei.“