Kæra dagbók

Kæra dagbók.

Það var ansvíti gaman í kvöld. Við nenntum ekki að hlusta á ruglið í þingsalnum og fórum út á Klaustur. Tókum Óla Ísleifs og Gauta með okkur.

Við reyndum að fá þá yfir í Miðflokkinn, en það gekk illa. Þeir vilja greinilega ekki vera með winnerum í liði. En þeir sjá að sér þegar nær dregur kosningum.

Trúðu mér. Ég kann þetta.

En svo byrjaði fjörið. Ég veit ekki alveg með hann Begga. Stundum held ég að hann hafi farið í pólitík til að fá að ríða. Eiginlega sama með Gunna.

Samt vorum við allir sammála um að við værum til í að taka í Lilju. Refsa henni almennilega.

Hún er náttúrlega ekkert unglamb, ekki eins og Áslaug Arna eða Kolla Reykfjörð, en samt ennþá talsvert hot.

En það er sama hvað maður gerir – hún gefur það aldrei. Helvítis tíkin (fyrirgefðu, amma). Gunni vill hjóla í hana. Ég er sammála. Við þurfum bara að bíða eftir rétta tækifærinu.

Hápunkturinn var samt þegar talið barst að Freyju eyju. Ég man ekki hver átti samlíkinguna, en hún er auðvitað eins og selur þar sem hún liggur þarna. Eins og hún hafi strandað á steini.

Einhver reyndi að herma eftir sel. Það var ekkert sérstaklega vel gert, en það var samt ógeðslega fyndið.

Ég gæti skrifað svo miklu, miklu fleira óborganlega skemmtilegt, en núna verð ég að hætta.

Ég trúi þér fyrir þessu, kæra dagbók, af því að ég veit að það les þig aldrei neinn annar. Ekki einu sinni Anna Stella. Haha!

Góða nótt.

Þinn,

SD.