Hugsanlega afdrifaríkur dómur

Kjarninn segir hér frá býsna merkilegu máli sem hefur fengið litla athygli.

Í stuttu máli felldi Héraðsdómur Reykjavíkur úr gildi ákvörðun ríkissaksóknara sem hafnaði beiðni einstaklings (sem að sögn Kjarnans er Gísli Reynisson) um að fram færi rannsókn á því hvort æðstu embættismenn Seðlabanka Íslands hefðu borið viðkomandi röngum sökum um refsivert athæfi.

Dómarinn, Skúli Magnússon, sér ástæðu til að undirstrika sérstaklega í dómnum alvarleika þess ef einhver kemur því til leiðar að „ … með rangri kæru, röngum framburði, rangfærslu eða undanskoti gagna, öflun falsgagna eða á annan hátt, að saklaus maður verði sakaður um eða dæmdur fyrir refsiverðan verknað.“

Það er nokkuð skýrt að dómarinn telur það ekki hafið yfir vafa að í einhverjum tilfellum kunni einstaklingar vísvitandi að hafa verið bornir röngum sökum af æðstu embættismönnum Seðlabanka Íslands. Því fellir hann úr gildi ákvörðun ríkissaksóknara um að hafna rannsókn á embættisfærslum þeirra.

Nú eru rétt um þrjár vikur síðan þessi dómur var kveðinn upp, dómur sem ég tel að gæti haft talsverðar afleiðingar.

Mér vitanlega hefur enginn fjölmiðill utan Kjarnans fjallað um þetta mál.