Eru kvennastéttirnar minna virði?

Eftir Sigmund Erni Rúnarsson

Lagasetning á verkfall heilbrigðisstétta á Landspítalanum, sem að langmestum hluta eru mannaðar konum, velta upp þeirri spurningu hvort ríkisvaldinu finnist mikilvægara og merkilegra að semja við karlastéttir um verulega kjarabót og kjósi að hafa kvennastéttirnar þar skörinni neðar.

Læknar fengu sitt, svo að segja án afsláttar, í nafni öryggis og launaþróunar. Hjúkrunarfræðingar fá ekki sitt í nafni sömu þátta. Þeir mega og eiga að dragast aftur úr ef marka má minni vilja ríkisvaldsins til að koma til móts við kröfur þeirra en lækna. Það sama á við um geilsafræðinga, lífeindafræðinga og náttúrufræðinga á Landspítalanum – en allar þessar stéttir eru burðarásar í starfsemi þjóðarsjúkrahússins.

Getur verið að ríkinu þyki merkilegra að semja við lækna en hjúkkur?

Getur verið að ríkinu þyki merkilegra að semja við flugumferðarstjóra en framhaldsskólakennara?

Og getur verið að úti á hinum almenna markaði ríki varðstaða um ofurkjör flugstjóra fremur en bættan hag flugfreyja?

Það hefur stundum verið sagt að það búi tvær þjóðir í þessu landi.

Eru það karlar annars vegar og konur hins vegar?

Sterkustu rökin sem styðja þá skoðun eru þau að launamunur kynjanna er viðvarandi, bæði hjá ríki og almennum markaði – og svo hitt; kvennastéttir dragast aftur úr í launum á meðan karlarnir fái sitt.

Sigmundur Ernir Rúnarsson, Hringbraut, 12. júní 2015