Bjartur í Sumarhúsum gegn Okonkwo: Það þarf ekki einu sinni að spila þennan leik. Úrslitin eru ráðin

Aftur hafa sérfræðingar Herðubreiðar lagt saman þekkingu sína og spáð rétt fyrir um úrslit landsleiks í fótbolta.

Spána um leikinn gegn Argentínu má lesa hér og engu þarf við hana að bæta.

En nú er það Nígería.

Svanhildur Hólm Valsdóttir hefur lengi haft mikið vit á fótbolta:

„Það er dálítið meira vesen að spá fyrir um úrslit í þessum leik en gegn Argentínu. Þar vorum við að spila við lið sem allir þekkja og telja sig vita eitthvað um hvernig muni spila. Þar á meðal ég. Ég held að það sé meira spunnið í Nígeríumenn en þeir sýndu í leiknum gegn Króatíu þar sem þeir fengu á sig tvö skítamörk; sjálfsmark og ódýrt víti. Þetta verður þess vegna aldrei auðvelt. Þrátt fyrir að það skipti raunar meira máli fyrir okkur að tapa ekki heldur en að vinna leikinn, finnst mér við eiga of gott sóknarlið til að pakka bara í vörn og veðja á 2-1 fyrir okkur.“

Logi Már Einarsson vill hins vegar sjá nýjungar:

„Nú mætum við öðru liði sem er þekkt fyrir knatttækni og ástríðufullan, óútreiknanlegan leik, sem hefur alltaf heillað mig. Að þessu sinni vona ég að aginn, liðsheildin og varnarleikur, með stakri skyndisókn, færi okkur 2-1 sigur.

Eftir þessa rúma 20 leiki sem af er mótinu, er ég þó farinn að hallast að hugmynd hollenska knattspyrnuþjálfarans Dirk Advocaat, sem vildi fækka um einn í hverju liði, til að rýmka fyrir einstaklingsframtakinu.“

Svanborg Sigmarsdóttir veit kannske ekki mikið um fótbolta, en það er eitthvað talsvert til í þessu:

„Allt sundrast (Things fall apart) er eina nígeríska bókin sem ég man eftir að hafa lesið. Titillinn vísar til þess þegar heildin er ekki lengur bundin sama lími, ekkert verður aftur þegar samstaðan hefur verið leyst upp. Nígeríska liðið ætti því að þekkja mikilvægi liðsheildar, jafnvel og það íslenska. Aðalsöguhetjan, Okonkwo, er líka jafn þrjóskur okkar Bjarti í Sumarhúsum, sem leiðir hann í jafnmiklar villur. Jafntefli verður því að teljast líklegast milli þessara tveggja liða, jafnvel 2-2.“

Guðmundur Steingrímsson þekkir samt sína þjóð:

„Nú sækir að Íslendingum hin íslenska værukærð sem nær iðulega hámarki í þjóðarsálinni í aðdraganda hruns, í kjölfar uppgangs. Strákarnir lenda í basli, fá skell snemma, en hysja upp um sig buxurnar eins og bændur gera. Tvö eitt fyrir Ísland.“