Ég býð mig fram

Við upplifum dásamlega en kannski svolítið óþægilega tíma. Tækifærin eru alls staðar. Tækifæri til raunverulegra samfélagsbreytinga. Við vitum þó ekki enn hvernig þetta fer allt saman. Rykið eftir hrunið er ekki sest og það þarf ekki mikið til að sár okkar opnist. Við fundum það þegar Wintris-stormurinn frá Panama skall á okkur. Og þá sýndum við líka að við látum ekki hvað sem er yfir okkur ganga. Þannig á það líka að vera.

Flest erum við föst í viðjum vanans. Við erum ekkert að hugsa um stóru myndina nema eitthvað hreyfi við okkur. Eitthvað stórt eins og jarðskjálfti eða … hrun. Síðan 2008 höfum við verið að endurskilgreina okkur sem þjóð. Vinnan við nýja stjórnarskrá er mikilvægust í því ferli. Þá vinnu þarf að klára. Því hef ég ákveðið að bjóða mig fram í flokksvali Samfylkingarinnar í suðvesturkjördæmi í 1.-2. sæti.

Og hér er það sem ég vil:

Ég vil að á Íslandi sé öflugt velferðarkerfi að norrænni fyrirmynd. Ég vil ekki rukka veikt fólk fyrir heilbrigðisþjónustu. Ég vil jöfn tækifæri fyrir alla, óháð efnahag og uppruna, menntunartækifæri fyrir alla, líka þá sem eru orðnir 25 ára. Ég vil að unga fólkið okkar, þar með talin mín eigin afkvæmi, geti flutt að heiman án þess að öll launin þeirra eða námslán fari í leigu. Það skapar fátæktagildru sem ómögulegt er að komast upp úr nema vinna í lottói, fá arf (sem setur mig í bráða lífshættu) eða flytja til útlanda. Ég vil alvöru gjaldmiðil, sanngjörn lánakjör og efnahagslegan stöðugleika. Ég vil búa í litríku, fjölmenningarlegu samfélagi með allt fullt af alls konar. Við eigum að taka þeim sem hér vilja búa og taka þátt í samfélaginu okkar fagnandi. Og ég vil að við munum að við eigum bara eitt, einstakt Ísland. Það er okkar að tryggja að komandi kynslóðir geti notið þess sem sama hætti og við gerum nú.

Ég geri mér grein fyrir að sumt á óskalistanum kostar. Þá kemur sér vel að við erum einmitt rík þjóð sem á gnægt auðlinda sem því miður hafa ekki nýst okkur öllum heldur bara sumum. Verkefnið er að stöðva ránið mikla og fá arðinn af auðlindum þjóðarinnar inn í samneysluna svo við getum boðið fólkinu í landinu upp á eins góð lífsskilyrði og frekast er kostur. Aðeins þannig getum við stöðvað landflótta unga fólksins og spekilekann. Við gætum breytt bara fiskveiðistjórnunarkerfinu, farið að rukka þá sem selja ferðamönnum landið okkar eða þá sem nýta orkuna. Við gætum tekið 100 slagi og unnið einhverja. Eða við gætum innleitt nýja stjórnarská sem tryggir að auðlindir þjóðarinnar séu sameiginleg og ævarandi eign hennar og að aðeins megi framselja þær til skamms tíma, gegn fullu gjaldi. Og það er það sem ég vil umfram allt gera. Því þá ættum við að geta lifað hamingjusöm til æviloka.

Ég hef því ákveðið að gefa kost á mér í flokksvali Samfylkingarinnar í suðvesturkjördæmi. Fyrir því eru margar ástæður, auk ofangreindra. Mig langar að starfa í stjórnmálaflokki þar sem ekki er alltaf verið að finna upp hjólið og allt gangverkið virkar. Það verður ný upplifun, trúið mér. Mér finnst ómögulegt að jafnaðarmannaflokkur Íslands nái sér ekki á strik hér á landi. Ísland tilheyrir Norðurlöndunum, þeim löndum sem farnast hefur allra best á heimsvísu, og það er landafræðilega fáránlegt að Samfylkingin sé ekki það burðarafl í íslenskum stjórnmálum sem hún var sköpuð til að vera. Hér vil ég gera gagn. Í raun eru bara tveir kostir í stöðunni, tuða áfram í sófanum eða leggjast á árarnar.

Mér líst vel á nýja forystu Samfylkingarinnar. Varaformaðurinn, Logi Einarsson, er frábær og mun róttækari en flestir telja. Formaðurinn, Oddný Harðardóttir, er kraftaverkakona og stjórnandi eins og þeir gerast bestir á 21. öldinni. Allt í kringum hana fara hlutir að gerast og virka. Hún hefur stýrt skóla, sveitarfélagi, þingnefndum og fjármálaráðuneytinu. Hún er konan sem afnam glórulausan og svo gott sem eftirlitslausan fjáraustur fjárlaganefndar Alþingis í allar áttir. Öllum líður vel með Oddnýju og allt sem hún stýrir gengur sem smurð vél. Oddný er laus við þá messíasarkomplexa sem stundum plaga formenn stjórnmálaflokka og fyrir vikið ber minna á henni. Hún ein og sér mun ekki geta rifið flokkinn upp eins og þarf en ég held að hún geti það með góðri hjálp. Þar geta kraftar mínir nýst.

Vilji minn til að gera Samfylkingunni gagn jafngildir ekki því að ég sé samþykk öllu því sem flokkurinn hefur gert í fortíðinni eða þeir flokkar sem hún er sprottin úr. Ég hef yfirleitt verið sammála stefnunni en ekki alltaf verið sátt við framkvæmd hennar. Það er hins vegar liðið og því verður ekki breytt úr þessu. Framundan er framtíðin með öllum sínum tækifærum og hún er óskrifað blað. Við getum mótað hana eftir eigin höfði. Því vil ég taka þátt í. Stjórnmálaflokkur á að byggja á skýrri framtíðarsýn og stefnu og það er fólkið sem tekur þátt á hverjum tíma sem mótar hana.

Ég er til í slaginn.