Herðubreiðarlindir
Það sem kirkjan vildi ekki að við heyrðum og Jón Sigurðsson langaði að vita: Grettisfærsla
Sannkristnir menn á miðöldum skófu burt langan texta úr Grettis sögu. Efnið þótti of klúrt. Nú getum við loks lesið það. Og hlustað.
Agentinn og pólitíska kyntröllið: Um einkastríð Styrmis Gunnarssonar
[Að gefnu tilefni birtir Herðubreið palladóm um Styrmi Gunnarsson sem fyrst kom fyrir sjónir lesenda snemma árs 2008. Hann á sérkennilega mikið erindi enn í dag.]
Minningabrot um Marion Barry. Eða: Leyndarmálið á hárgreiðslustofunni
Eftir Karl Th. Birgisson
„Þú mátt alls ekki skrifa um það sem fer fram hér,“ sagði hann ábúðarfullur. Ég samsinnti því og hef staðið við það – þangað til núna.
Svavar er dolfallinn eftir lestur á bók Styrmis: Nei, takk, þetta var ekki í lagi og ekki þér samboðið
„Stuðli maður að því, að njósnir fyrir erlent ríki eða erlenda stjórnmálaflokka beinist að einhverju innan íslenska ríkisins…
Aumingja Þórarinn, því að hann er góður rithöfundur
Ritdómur – Steinunn Jenný Karlsdóttir
Mér finnst Fuglaþrugl og naflakrafl eftir Þórarin Eldjárn ekki nógu góð bók.
Svartur í Sumarhúsum – þrællinn sem stal sjálfum sér og týndist svo
Hvað gerir fræðimaður þegar í ljós kemur, að um viðfangsefni hans eru nánast engar heimildir? Hann skrifar bók. Aldeilis sallafína bók.
Á hvort lærið klappaði hún honum? Og aðrar spurningar sem enn er ósvarað
Það fyrsta sem ég tók eftir þegar ég hélt á nýjustu bók Stefáns Mána, Litlu dauðunum, var ekki hversu óþjáll titillinn er heldur bókarþykktin. Ég er nýbúinn að lesa Grimmd og þar á undan Húsið og fannst þær hefði mátt stytta um svona tuttugu prósent.
Mikilvægi þess að láta sér líða fallega: Stórgóð skáldsaga Guðrúnar Evu
Ég fékk einn dag í október skilaboð um að ég ætti pakka hjá ungri konu. Hún talaði útlensku og horfði forvitnilega á mig þegar ég bar upp erindið. Ég fékk allt í einu þá tilfinningu að ég væri að biðja um eitthvað ólöglegt.
Bráðnauðsynlegur besserwisser: „Virðist hann stundum telja sig óskeikulan“
Sumum vinum mínum er í nöp við Jón Steinar Gunnlaugsson. Það hef ég alltaf átt bágt með að skilja. Jón Steinar er algerlega nauðsynlegur og við værum fátækari án hans.
Mánudagurinn 6. október 2008: Þegar hinn fullkomni stormur skall á
„Frétt ársins?“ skrifaði ég í tölvupósti til Össurar Skarphéðinssonar skömmu eftir hádegi mánudaginn 6. október. Fréttin var stutt á mbl.is og fjallaði um að netreikningum Landsbankans í Bretlandi hefði verið lokað vegna tæknilegrar bilunar.
Torfundin innihaldsauðugri skáldkona – Bragi minnist Ástu Sigurðardóttur
Þetta voru innan við 10 smásögur, en þær voru bara svo skelfilega frábærar, hrifu og bitu alla sem þær lásu, líka smáborgaraskapið, sem reyndi að níða hana niður fyrir að vera ekki samboðin þessu göfuga samfélagi.
Geðbilun í ættinni
Ég er ekki viss um hvenær ég heyrði nafn Jónasar Skálda fyrst nefnt. Líklega var amma mín búin að segja mér frá honum einhvern tímann eða pabbi. Þau voru stundum dugleg að segja manni frá forfeðrunum en því miður lagði ég sjaldnast við hlustir. Ég var of ungur og hafði engan áhuga á ættingjum mínum. […]
