Einkavinavæðing

 

Við ætlum að setja einn miljarð til viðbótar í Landsspítalann, segja ráðherrarnir glaðir og brosa til okkar. Brosið er tilefnislaust því vandinn er slíkur að spítalinn þarf fjóra miljarða til þess eins að halda í horfinu. Og heilbrigðiskerfið í heild þarfnast allt að níu miljörðum meira en það fær til þess að ekki dragi enn meira úr mætti þess en þegar er orðið.

Kanadísk kona í skemmtiferð fæddi barn á Hawai.  Hún þurfti á mikilli læknisþjónustu og spítalavist að halda fyrir sig og barnið. Hún fékk hvort tveggja. Og svo kom reikningurinn. Hann hljóðaði upp á meira en hundrað miljónir króna eftir því sem sem Sjónvarpið skýrði frá á dögunum og ég best fæ muna þar sem ég er staddur í veröldinni.

Rekstrarsnillingar ríkisins, ráðherrar frjálshyggjunnar, ráku frá sér ræstingakonur fyrir skömmu og fólu einkafyrirtæki að skúra ráðuneytin. Þeir sögðust vera að spara. Landsspítalinn gerði það sama fyrir allmörgum árum og nú er vitað að það kostar spítalann meira að gera hreint eftir einkavæðingu en fyrir hana. Þetta hefðu ráðherrarnir skilyrðislaust átt að vita áður en þeir ráku hreingerningarfólkið því að meira að segja ég vissi þetta.

Af hverju eru þeir þá að þessu? Af hverju ætla þessir sömu mannkynsbraskarar að einkavæða spítala landsins? Áður en lesandinn svarar skal honum bent á þetta:

Hreingerningarkona hjá Hreint ehf., eða hvað sem það kallast, er með 220 þúsund krónur á mánuði fyrir mikla erfiðisvinnu. Fyrir skatt. Svo sem eins og tvær miljónir á ári eftir skatta. Ef hún yrði nú ólétt þrítug og eignaðist barn eftir einkavæðingu íslenska almennatryggingakerfisins, þjónustunnar og spítalanna yrði hún orðin meira en áttræð þegar hún væri búin að borga fæðingakostnaðinn ef hún legði hverja krónu fyrir og lifði klæðalítil með barninu utan dyra og á loftinu einu saman í hálfa öld.