trusted online casino malaysia
Ritstjórn 29/03/2014

Þegar börnin eru kölluð „brottfall“

Eftir Margréti Pálu Ólafsdóttur

„Hvort vilt þú frekar að sonur þinn verði vellaunaður og lukkulegur gröfustjóri eða óhamingusamur og atvinnulaus mannfræðingur?“ Ég leyfði mér að varpa þessari spurningu fram á fjölmennum kvennafundi um skólamál og einhverjar dugmiklar mæður supu hveljur. Það voru trúlega þær sem ætla að koma börnunum sínum í gegum framhaldsskólanám hvað sem tautar og raular því að gamla ímyndin um stúdentsmyndirnar í röðum á stofuskenknum eða arinhillunni hjá ömmu lifir enn góðu lífi.Margrét Pála

Gamla goðsögnin er sprellifandi; goðsögnin um stúdentsprófið sem aðgöngumiða að háskólanámi og þar með að öruggu millistéttarlífi og jafnvel aðgengi að hástétt síðustu aldar þegar læknar, lögfræðingar, prestar og meira að segja skólastjórar voru valdakarlarnir í samfélaginu. Hvíti kollurinn sem við trúum enn að grundvalli góð laun og framtíðaröryggi fjölskyldunnar. Blessaður bókalærdómurinn og menntaskólanámið og háskólanámið sem síðasta öld skammtaði best í askana. Hillingarnar eru slíkar að menntaskólanámsefni síðustu aldar sem upphaflega var ætlað fámennum bóknámshópum, á núna að keyra fyrir alla unglinga landsins. Þá skiptir engu hvort nafn skólans er dulbúið sem fjölbrautarskóli eða tækniskóli. Ungmenni sem velja sér félagsfræðibraut skulu klára 4-5 íslenskuáfanga og velja sér þriðja tungumálið til viðbótar ensku og dönsku. Þau skulu ljúka stærðfræðiáföngum þar sem mengi, veldi og rætur, annars stigs fleygbogar og svo föll og margliður eru meðal námsþátta. Stærðfræðiáfangar 102 og 122 eru skylda fyrir nema í háriðn og íslenskuáfangar með bókmenntahugtökum blómsta í námi húsamíðanema. Ég legg ekki meira á ykkur.

Allir skulu læra öll fög

Sama ástandið er í hinum 10 ára grunnskóla sem er þegnskylda fyrir lítil 6 ára börn og allt upp í sextán ára unglinga. Þar skulu allir læra öll fög og námskráin gefur enn engin grið með það. Mínútur á viku í hverri grein eru skilgreindar fyrir hvert aldursstig fyrir sig. Sama magn af stærðfræði, dönsku og íþróttum skal vera óháð áhuga og getu barna og að auki kennt inni í einu rými þar sem getustig 24 nemenda er breiðara en orð fá lýst bæði námslega og félagslega. Skóli án aðgreiningar hljómar fallega en hver er veruleikinn í heimi þar sem streita samfélagsins birtist í hegðun og líðan allflestra ungmennanna okkar og börn með mikla náms-, félags- og tilfinningasérstöðu fá ekki að finna styrkinn sinn, heldur gjalda fyrir veikleikana á hverjum skóladegi. Afneitun og feluleikur með sérþarfir barna í stað hreinskiptni og viðurkenningar á fjölbreytni.

Samúð mín liggur hjá öllum þeim börnum og unglingum sem við reynum að þrýsta í mót sem hentar þeim ekki og eru síðan kölluð „brottfall“ þegar þau velja sér önnur verkefni en bóknám. Samúð mín er líka hjá þeim sem mótið er sniðið fyrir því að þau fá ekki að njóta hæfileika sinna ótrufluð. Samúð mín er líka hjá illa launuðum kennurum sem eru með það óvinnandi verkefni að kenna og þjálfa viðfangsefni sem hluti hópsins ræður ekki við, hvað sem allar námskrár segja og fá svo skömm í hattinn fyrir skort á árangri. Samúð mín er hjá foreldrum sem trúa enn að þeir verði að berja á grunnskólunum fyrir að kenna ekki nóg og þrýsta svo ungmennunum sínum gegnum stúdentsprófið. Samúð mín er hjá yfirvöldum skólamála sem sitja uppi með skólakerfi sem betur þjónar fortíð kennaranna heldur en framtíð barnanna sjálfra sem flest hver eigi eftir að vinna störf sem við vitum ekki einu sinni hvað heita – hvað þá meira.

Viltu vinna með barninu þínu?

Við breytum ekki heiminum á einum degi en við getum byrjað. Foreldrar verða að svara upphafsspurningu þessa pistils, þ.e. vil ég vinna með barninu mínu að því að finna hvar hæfileikar þess liggja og samþykkja að hvíti kollurinn sé ekki væntanlegur í myndasafn ömmu. Skólafólk verður að svara hversu langt það vill ganga til að fjölga valkostum. Skólayfirvöld verða að svara hvernig styðja má við nýsköpun í skólamálum, gefa undanþágur frá ofstýringu námskrár og samþykkja ólíka skóla. Alls konar skóla, alls konar námsleiðir og alls konar verkefni. Það er nefnilega best að breyta kerfum með aðferðum Che Guevara í frelsisstríði Kúbu; að ráðast ekki að öllu valdakerfinu á einum stað með öllum mannaflanum heldur með litlum hópum sem allra víðast og með sem allra mestri fjölbreytni.

Margrét Pála Ólafsdóttir, Fréttatíminn, 28. mars 2014

1,481