Gælur

Þó að margir séu hlessa á því að ríkisstjórnin ætli að hækka virðisaukaskatt á matvæli en fría laxveiðar fyrir 20 þúsund miljónir við sama skatti þá er þetta fullkomlega eðlilegt og ástæðulaust að vera hissa. Þó að ríkisstjórnin ætli enn að lækka veiðigjöld, og nú um eitt þúsund og áttahundruð miljónir króna, er engin ástæða til þess að vera hissa þótt margur sé það. Þó að ríkisstjórnin ætli að lækka sykurskatt og menn undrist er það óþarft því að þetta er við hæfi. Það vill nefnilega svo til að þetta er stjórn laxveiðimanna í ofurám, stjórn stórútgerðar, stjórn gos- og gotterísframleiðenda.

Á fimmudaginn í síðustu viku, þann 18.09. héldu Viðskiptaráð Íslands og Samtök atvinnulífsins (SA) fund um framvindu og horfur í ríkisrekstri. Ásdís Kristjánsdóttir, forstöðumaður efnahagssviðs SA birtist á sjónvarpsskjá landsmanna og lýsti því yfir að ríkisstjórnin ætti að kippa fjárhag landssjóðs í lag „með sölu á hlut ríkisins í Landsbankanum, sölu á hlut í Landsvirkjun og fleiri aðgerðum.“ Þetta er þegar komið til umræðu á alþingi, málshefjendur, þingmenn SA, þeir sömu og ætla að hækka matarskattinn.

Varðandi ríkisreksturinn hafði Ásdís líka heilræði handa þingþjónum sínum. Það var þetta: „Í fyrsta lagi þarf að koma í veg fyrir að það verði þessi umframkeyrsla í ríkisútgjöldum.“

Orðin umframkeyrsla í ríkisútgjöldum hafa landsmenn heyrt áður og oft úr munni stjórnarliða og þá með breytilegum áhersluorðum; tafarlaust ber að stöðva óþolandi umframkeyrslu ríkissjóðs, umframkeyrsla verður ekki liðin.

Það er samhljómur í málflutningi og tillögugerð Viðskiptaráðs og ríkisstjórnar því að stjórnin situr í skjóli þess eins og Bólustjórnirnar fyrir Hrun. Þess vegna þarf enginn að vera hissa á gælunum við óhófið.