Vorleysingar

 

Það eru víðar læti en í veðrinu. Það bálar líka upp í pólitíkinni. Frammararnir eru ókyrrir. Það fjarar undan þeim. Það er svo augljóst að þeir skynja það sjálfir.  Og leita ráða (hjá almennatengslafyrirtækjum?) til að flikka upp á sig, ná vinsældum.

Formaðurinn reið á vaðið og óskapaðist yfir græðgi bankanna sem flokkurinn hans einkavæddi í Bólutíðinni. Skammirnar féllu vel í kramið því að mestur fjöldinn hefur horn í síðu þeirra. Næst tók hann undir kröfur framsóknarmanns í verkalýðsforystu og blessaði kröfuna um þrjúhundruð þúsund króna lágmarks mánaðalaun til handa verkalýðnum. Það er til vinsældar fallið hjá kjósendum, ekki hjá hinum stjórnarflokknum.

 

Viðskiptamógúll Framsóknar steig næstur á svið og sagði að bankarnir væru með ríkisábyrgð og þess vegna ættu þeir að greiða sérstakan skatt í ríkissjóð. Fullyrðingin er að vísu ekki rétt, en málið til vinsælda fallið. Nema hjá hinum stjórnarflokknum.

 

Formaður fjárlaganefndar alþingis vill breyta rekstrarformi opinberu hlutafélaganna sem flokkurinn hans bjó til með Sjálfstæðisflokknum á árunum 1995-2007. Formaðurinn segir ekki hvernig breyta eigi. Þess þarf ekki í froðusnakki því að mörg ohf-fyrirtækin eru illa liðin, stjórnendurnir spilltir og sukksamir og til vinsælda fallið að vera á móti þeim. Formaðurinn segir að þeir hagi sér eins og „smákrakkar í sælgætisbúð“. Þetta mun vekja lukku hjá almenningi. Ekki hjá hinum stjórnarflokknum því að þar sitja forstjórar þessara fyrirtækja í virðingarsætum.

 

Það eru erfiðar vikur framundan við stjórn landsins. Það stefnir í verfall hjá stærstu stéttarfélögum. Það er óvíst að stjórnin lifi af. Og minnkandi líkur ef framsóknarmenn halda áfram að róa til vinsældarveiða á meðan samstarfsflokkurinn gætir hagsmuna bankanna, atvinnurekenda, ohf-fyrirtækjanna og skattsvikara í Paradís.

 

Ps, sólarhring síðar:

Og nú hefur utanríkisráðherra, með stuðningi  Sjálfstæðisflokksins, tekist að kljúfa Sjálfstæðisflokkinn með óræðu bréfi til Evrópusambandsins. Það er asahláka í vændum.