Vorkvæði um Ísland
Einn dag er regnið fellur
mun þjóð mín koma til mín
og segja manstu barn mitt
þann dag er regnið streymdi
um herðar þér og augu
og skírði þig og landið
til dýrðar nýjum vonum
þann dag er klukkur slógu,
ó manstu að þú horfðir
á regnið eins og spegil
sem speglar þig og landið
í kristaltærum dropum
þann dag er lúðrar gullu
með frelsishljóm, ó, manstu
þann dag er regnið streymdi
og regnið var þinn spegill
og regnið var þitt sólskin
um herðar þér og augu
þann dag er landið hvíta
varð frjálst í regnsins örmum
og gleðin tók í hönd þér
í sólskinsörmum regnsins.
Einn dag er regnið fellur
mun þjóð mín koma til mín;
einn dag er regnið fellur.
Jón Óskar (Nóttin á herðum okkar, 1958.)
- Nú ertu (endanlega) búinn að missa það, Brynjar - 20/02/2022
- Þegar streðinu lýkur – Guðni Már (og mamma) - 03/01/2022
- Afplánunin - 02/12/2021