Við erum öll kröfuhafar

Mig dreymdi einkennilegan draum í nótt. Mér fannst ég vera að taka upp páskaegg og leitaði strax að málshættinum. Textinn var af einhverjum ástæðum á útlensku og alls ólíkur venjulegum málshætti. Á grænum miðanum sagði: „I enjoy talking to you. Your mind appeals to me. It resembles my own mind, except that you happen to be insane.“ ― George Orwell, 1984

„Ekki er mark að draumum“ hugsaði ég þegar ég vaknaði, en játa að það var hrollur í mér. Þess vegna fannst mér hlýlegt að byrja páskafríið á fallegri hugvekju.

Siðferði er auðvitað afstætt og teygjanlegt og gott að fá ferska sýn leiðtoga þjóðarinnar eins og hún kom fram í viðtali við Fréttablaðið í morgun:

SDG: „Ég byggi mitt siðferði á lögum og reglum.“

[Siðferðisvitund? Kjaftæði! Auk þess erum við ekki búin að staðfesta neinar siðareglur fyrir ríkisstjórnina og þess vegna þarf ég ekki að fara eftir þeim.].

Og er hún ekki hugljúf myndin af hjónunum í eldhúsinu?

SDG: „Hún sat og skrifaði þetta við eldhúsborðið og ég ræddi við hana. En hún skrifaði þetta. Hún ákvað að gera hreint fyrir sínum dyrum“.

[Ekki að það hafi verið nauðsynlegt, hvergi eru lög um að fyrir dyrum forsætisráðherrafrúa eigi að vera hreint.]

Loks slengir ráðherrann trompinu á borðið. Í ljós kemur að við vorum öll kröfuhafar.

SDG: „Ég hef alltaf litið svo á að Íslendingar allir séu kröfuhafar í bönkunum. Stærsti kröfuhafinn er íslenska ríkið, eða Seðlabankinn. Risastórir kröfuhafar eru lífeyrissjóðirnir. Í þessu máli hefur enginn talið ástæðu til að gera sérstaklega grein fyrir hagsmunum sínum. Þó voru þingmenn og fyrrverandi ráðherrar sem eiga gríðarlegan uppsafnaðan lífeyri“.

[Þannig að þegar Sigmundur barðist gegn kröfuhöfunum barðist hann gegn hagsmunum okkar allra. Og þegar hann vildi fá lista um hverjir kröfuhafarnir væru var hann í raun og veru að biðja um manntal.]

Á ofsóknum og loftárásunum á þau hjón aldrei að linna?

SDG: „Maður spyr sig, hvar á þetta enda? Ég held að flestir sem á annað borð vilja gefa manni einhvern séns, hljóti að sjá að það sem er aðalmálið er að konan mín hefur staðið skil á öllu sínu, sýnt í málinu frekar fórnfýsi en hitt“.

[Auk þess má ekki gleyma því að það var konan sjálf sem hóf loftárásirnar í þetta sinn með FB-færslunni í eldhúsinu.]

Svo eru náttúrlega fráleitt að tala um skattaskjól:

SDG: „En það er auðvitað fráleitt að nota orðið skattaskjól í þessu máli og þversögn raunar.“

[Í Morgunblaðinu sagði 14. febrúar 2009: „Viðmælendur Morgunblaðsins segja að lítið skattalegt hagræði sé að því að halda úti félagi á aflandseyju á borð við Tortola. Félögin séu því fyrst og fremst til þess að fela eignarhald eða til að dylja fé og eignir sem eitthvað athugavert er við hvernig hafi myndast.“ Sem sagt ofureðlilegur tilgangur. Ekki lýgur Mogginn. Ekki þá að minnsta kosti.]

Í raun eru þau hjón þolendur í málinu:

SDG: „Hún fékk þá ráðgjöf að þá væri best að hafa þetta á erlendum reikningi og svona félag myndi gera þetta aðgengilegt hvar sem við myndum búa. Hvorki hún eða ég höfðum sérstaka þekkingu á því hvað fælist í svona félagi. Þetta var bara einhver pakki sem boðið var upp á á þessum tíma. Og ég held að hundruð Íslendinga hafi gengið inn í svipaðan pakkadíl, ef svo má segja.“

[Hver hefur ekki fallið einhvern tíma fyrir pakkadíl? Þau eru bara eins og hver annar Íslendingur með 1.200 milljónir króna sem veit ekkert í sinn haus.]

—

Þetta var sannarlega góð lesning á þessum þungbúna skírdagsmorgni. Að leiðarlokum vil ég leggja spilin á borðið.

Ég á réttindi í lífeyrissjóði og þess vegna er ég kröfuhafi.

Mér líður strax betur að hafa gert hreint fyrir mínum dyrum, þó að mér bæri hvorki lagalega né siðferðileg skylda til þess.

Benedikt Jóhannesson, 24. mars 2014