Vanþekking

„Staðreynd­in er sú að við erum í enn eitt skiptið að sjá skips­brot sósíalismans. Afleiðingar sósíalisma eru alltaf þær sömu fyr­ir al­menn­ing; eymd, volæði og hungur.“

Þetta skrifar Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir. Hún er formaður utanríkismálanefndar Alþingis. Hún heldur að hún sé að skrifa um ástandið í Venesúela. Greinin er þó lítið annað en safn af slagorðum sem gasprarar útvarps Sögu gætu þulið upp úr sér með bundið fyrir munninn. Og hún er líka dæmi um vanhæfni; kannski vanhæfni utanríkismálanefndar að kjósa sér formann af þessari sort, kannski líka dæmi um vanhæfni utanríkisráðherra ef greinarhöfundur er rödd í hans undarlega talkór.

Það er ekki ætlunin með þessum orðum að leiðrétta grein formanns utanríkismálanefndar. Það er meira mál en svo að það sé hægt í stuttri ádrepu. Það skal látið nægja að benda honum (henni) á að kynna sér mál áður en hann (hún) skrifar um þau. Og ef hann (hún) ætlar að rita meira um sósíalisma, eða hvaðeina, ætti hann (hún) að lesa sig til um viðfangsefnið, lesa mannkynssögu, biblíusögur, mannfræði og siðfræði svo eitthvað sé nefnt.