Val

Tvö heróp bárust út í dag, 10.08´16. Það fyrra kom frá Markaðnum í Fréttablaðinu. Þar kallar framkvæmdastjóri Samtaka atvinnulífsins (SA) á gengisfellingu. Hann segir að viðgengi og vexti atvinnulífsins sé stefnt „í voða með mikilli styrkingu íslensku krónunnar.“

Sem sagt: Gengi krónunnar er of hátt að mati SA. Það þarf að fella hana. Það þýðir hærra verðlag, minni kaupmátt, aukna fátækt fyrir allan almenning en er beinn ríkisstyrkur til útflutningsgreinanna sem græða á gengisfellingu. Með henni losna framkvæmdastjórarnir í SA undan því „erfiði“ að sníða rekstur fyrirtækja að hag þjóðarbúsins. Þess í stað munu stjórnmálamennirnir þeirra laga þjóðarbúið að rekstri fyrirtækjanna. Af þessum sökum eru SA-liðar að heimta gengisfellingu. Og þeir munu fá hana ef þingmennirnir þeirra verða fjölmennir á alþingi. Þeir munu fella gengið fljótlega eftir kosningar. Þeir kunna það. Þeir hafa gert það áður.

Síðara heróp dagsins barst frá eldri borgara, Wilhelm Wessman. Hann skrifar á vefsíðuna Lifðu núna og segir eldri borgara ekki geta treyst loforðum stjórnmálamanna um betri kjör. „Samstaða eldri borgara er allt sem þarf til að ná fram réttlátum kjarabótum og stoppa það að ríkið  ræni lífeyrissjóðum okkar til að niðurgreiða greiðslur frá TR.“ Síðan bendir hann á hið augljósa: Með því að sameinast um þrjár kröfur og koma þeim á framfæri muni árangur nást, ekki bara fyrir eldri borgara í dagsins í dag, heldur og fyrir alla þá sem bætast í þann hóp á næstu áratugum:

Kröfurnar eru þessar:

Að greiðslur frá TR fylgi lágmarkslaunum í landinu

Að tekjutenging verði aflögð

Að orðið ellilífeyrir verði lagt niður og í stað þess komi orðið eftirlaun.

Tvö heróp. Skýr ásetningur. Svo er það okkar að velja, okkar sem ætlum að kjósa til þings í haust eða vetur.