Þökk sé málfrelsinu

Fyrir þrettán mánuðum síðan birtist í fjölmiðlum ljósmynd af þáverandi forsætisráðherra landsins, formanni Framsóknarflokksins, þar sem hann brosti á báðar hendur til kínverskra fjárfesta sem hann kvaðst ætla að aðstoða við að koma upp álveri að Hafurstöðum við Húnaflóa.

Í dag , 08.08. ´16, má lesa í Fréttablaðinu:  „Áform um álver við Hafurstaði í Skagabyggð eru í biðstöðu þar sem ekki hefur unnt að tryggja orku fyrir álverið.“

Þetta er í raun engin frétt vegna þess að hver sem er, meira að segja formaður Framsóknarflokksins, mátti vita það fyrir þrettán mánuðum að engin orka fyrir stóriðju var tiltæk og yrði ekki næstu ár. Hann var að sýnast fyrir kínversku fjárfestunum og blekkja norðlenska kjósendur. Hann hélt sig vera að búa í haginn fyrir alþingiskosningar. En þetta var asnaspark hjá honum. Meðvitaður blekkingaleikur.

Ef litið er yfir feril formanns Framsóknarflokksins í embætti forsætisráðherra birtist slíkur sægur af asnaspörkum að það myndi æra óstöðugan að heyra af þeim öllum í einu. Fleiri slík verða því ekki tilgreind hér og nú. En sjálfsagt hefði honum liðist að halda áfram á sömu braut sem forsætisráðherra, við hyllingar og húrrahróp þingmanna Framsóknarflokksins, ef vinnusamir rannsóknarblaðamenn hefðu ekki skýrt okkur frá stórfelldum sóðaskap hans í peningamálum í erlendu skattaskjóli. Fyrir það bera að þakka.