Þingmennskan

Eftir Pál Ólafsson

I.

Á alþingi að sitja mér aldrei var hent

og yrðast við spekinga slíka.

Mig vantaði „talent“ og „temperament“

og talsvert af þekkingu líka.

 

II.

Þegar hann Páll á þingið gekk,

þurradrambi meður

gláptu menn á gráan rekk

og grunaði misjafnt veður.

 

III.

Þegar hann Páll af þingi rann,

og það við lítinn heiður,

brennivín og hákarl hann

hakkaði öskureiður.

 

IV.

Heldur vildi ég hafa í barmi mínum

á hverjum degi hvolpatík,

heldur en Íslands pólitík.

 

Páll Ólafsson (1827-1905)