Þingmennskan
Eftir Pál Ólafsson
I.
Á alþingi að sitja mér aldrei var hent
og yrðast við spekinga slíka.
Mig vantaði „talent“ og „temperament“
og talsvert af þekkingu líka.
II.
Þegar hann Páll á þingið gekk,
þurradrambi meður
gláptu menn á gráan rekk
og grunaði misjafnt veður.
III.
Þegar hann Páll af þingi rann,
og það við lítinn heiður,
brennivín og hákarl hann
hakkaði öskureiður.
IV.
Heldur vildi ég hafa í barmi mínum
á hverjum degi hvolpatík,
heldur en Íslands pólitík.
Páll Ólafsson (1827-1905)
- Nú ertu (endanlega) búinn að missa það, Brynjar - 20/02/2022
- Þegar streðinu lýkur – Guðni Már (og mamma) - 03/01/2022
- Afplánunin - 02/12/2021