Þetta himneska ljós

Jesús í vöggunni og María mey
minna mig alltaf á Guðrúnu Bö.
í heiðbláum kirtli og skærrauðum skóm
á skemmtun um jólin sjötíuogtvö.

Þetta himneska ljós, það lýsir of skært,
lýsir svo skært að ég sé ekki hót.
Ef birtan er himnesk blindar hún mig
og ég ber ekki við að tak´ enni í mót.

Prestarnir tala í kirkjunni um trú,
en tekst ekki að koma mér í þannig stuð,
að ég ákveði að kasta efanum burt
og una sáttur við heiminn og guð.

Þetta himneska ljós, það lýsir of skært,
lýsir svo skært að ég sé ekki hót.
Ef birtan er himnesk blindar hún mig
og ég ber ekki við að tak´ enni í mót.

En æ, þessi jól eru indæl og ljúf,
með allt sitt dýrðlega vafstur og prjál,
og stelpan sem nú leikur Maríu mey
er mjó með rautt hár og ódauðlega sál.

Þetta himneska ljós, það lýsir of skært,
lýsir svo skært að ég sé ekki hót.
Ef birtan er himnesk blindar hún mig
og ég ber ekki við að tak´ enni í mót.

Jón Hallur Stefánsson, Svarthvít jól