Það eru gerðar kröfur til Úlfars. Hann stendur undir þeim og rúmlega það

„Úlfar Þormóðsson hefur á seinni árum skrifað hverja bókina á fætur annarri sem hafa sætt jákvæðum tíðindum,“ segir Svavar Gestsson í ritdómi um nýútkomna bók Úlfars, Ugg:

„Hrapandi jörð og Rauð mold voru afhentar sendiherra Alsír í Stokkhólmi með höfuðhneigingum þar sem voru byssur á veggjum sendiráðsins. Þær bækur eru magnaðar en það er eins og einhverjir vilji helst halda þeim heldur til hlés.

Mér segir svo hugur um að þær bækur eigi eftir að kveða sér hljóðs á nýjan leik með kröftugum hætti. Og svo er það Hallgrímur á þessu sjálfu herrans ári Hallgríms Péturssonar; það er mögnuð bók. Allt eru þetta miklar bækur og nokkuð þykkar.

En svo birtist eitt lítið kver sem opnar augu allra sem læsir eru á þessu skeri: Farandskuggar þar sem Úlfar skrifar um mömmu sína. Svo kom Boxarinn í fyrra þar sem hann skrifar um pabba sinn. Báðar þessar bækur eru skrifaðar í knöppum stíl og nákvæmum. Þetta eru ekki hraðlestrarbækur; ef einhver hefur slysast til að lesa þær hratt þá er sama bent á að lesa þær aftur. Nú kemur Uggur.

Þar er Úlfar að skrifa um sjálfan sig. Rithöfund sem hefur marga fjöruna sopið. Rithöfund sem er orðinn svo þekktur og mikils metinn að það eru gerðar til hans kröfur. Og þá er fjandinn laus. Uggur fjallar um sálarástand þessa rithöfundar sem hefur orðið fyrir því að handriti eftir hann er hafnað og hann er sannarlega ekki niðurbrotinn maður en hann er hugsi. Þær hugsanir flæða um þessa bók, fallegar og knappar.

Höfundur gerir óspart grín að sjálfum sér. Hann minnir á sjálfsháðið í Þórbergi nema setningarnar eru ekki framfallandi fossar lækir unnir né ár heldur fremur skörp, nákvæm, vönduð skref. Þær ýta við lesandanum. Það er engu líkara en það hafi verið farið yfir textann með sandpappir og ryksugu. Úlfar gengur nærri sér í þessum textum. Stíllinn er samt ilmandi og hlýr.

Næst held ég að Úlfar hljóti að semja orðskviði.

Bókin er ekki bara lýsing á vanda höfundar. Bókin bregður upp kostulegum myndum af mönnum og viðburðum. Mótmæli á Austurvelli, Úlfar að reykja við hliðina á Jóni Sigurðssyni, alþingishúsið þar sem Arna Mosdal einhver virðist vera á svæðinu. Hver er það annars? Karl sem skrifar í Morgunblaðið?

Bækurnar þrjár Farandskuggar og Boxarinn og Uggur eru í raun eitt verk höfundar sem er lífsreyndur og horfir vítt of veröld. Það er vissara að lesa Ugg tvisvar. Hún er svo stutt bara 160 síður að einhver gæti dottið í að lesa hana með hraði. Það þarf að lesa hana aftur.

Til hamingju Úlfar með fallega bók! En það væri gaman að sjá einhvern tíma bókina sem ekki kom út.“