Sumar

Eftir Ólaf Jóhann Sigurðsson 

Söfnum sólskini af grasi,

tínum tunglsljós af vötnum!

Guðir gróðurs og birtu

eru gengnir að leikum:

aka eldreið um himin,

draga dagstjörnu úr moldu,

rótt í lágnættislogni

lyfta gullskildi bleikum.

 

Flýgur fiðrildi í kjarri,

liðast lækur um engjar,

óma söngvar í sefi,

sækir angan að vitum:

Fyllum forðabúr hjartans,

grípum geisla og hljóma,

þar sem óflekkuð ættjörð

unir björtustu litum.

 

Senn mun fiðrildum förlast,

dögg á dagstjörnu kólna,

leggir lyngjurta svigna,

laufið mæðast og blikna:

Söfnum sólskini af grasi,

tínum tunglsljós af vötnum,

meðan hrímnætur hvíla

handan jökla og vikna!

Ólafur Jóhann Sigurðsson (1918-1988)