Smán

Það eru að koma jól. Hátíð. Norður á Akureyri býr tæplega áttræður maður á hjúkrunarheimili. Það á að loka því fyrir jól. Það verður lokað yfir hátíðirnar. Líklega verður það ekki opnað aftur. Öldungnum verður vísað á dyr. Burt úr bænum. Hann verður fluttur hreppaflutningum til Ólafsfjarðar og settur þar niður. Hann er niðursetningur.

Það eru að koma jól. Hátíð. Árið er 2016. Ísland er með ríkustu þjóðum heims. En við erum með niðursetning. Þjóðin. Þetta er smánarlegt.

Það ætti ekki að þurfa að minna á það að fyrsti þingmaður Akureyrar er heilbrigðisráðherra. Það væri þarft fyrir hann að huga að verkum sínum þegar hann sest að veisluborðinu heima hjá sér á „fæðingarhátíð frelsarans“. Okkur hinum ber að hafa það í huga þegar hátíðin verður hringd inn að við búum ekki betur að veikum og öldruðum en svo að hér fyrirfinnst áttræður maður sem er niðursetningur.

Í trausti þess að á morgun, Þorláksmessu, berist frétt um það að heilbrigðiskerfið hafi séð sér fært að koma í veg fyrir hreppaflutningana, býður textahöfundur landsmönnum öllum gleðilega hátíð.

Eftirskrift. 

Átján klukkustundum eftir að þessi pistill var skrifaður flutti Ríkisútvarpið  þau tíðindi í sex-fréttatíma sínum að öldungurinn hefði fengið pláss á einni deild sjúkrahússins á Akureyri og yrði þar yfir hátíðirnar. Hann var ánægður. Það er góður endir á vondu máli.