Pex

Samkvæmt loforðum stjórnarherranna eru á að giska tveir og hálfur mánuður til kosninga. Í mesta lagi þrír mánuðir því að þá er kominn vetur. Reyndar er fyrsti vetrardagur 22. október en loforðið, margítrekað, hljóðar upp á haustkosningar.

Svo undarlegt sem það er snýst heitasta pólitísku umræðan, svona stuttu fyrir kosningar, um hvaða dag verði kosið. Ekki um verkefnin framundan. Ekki um það hverju frambjóðendur ætla sér að hrinda í framkvæmd fái þeir einhverju ráðið eftir kosningar. Ekki um hugmyndafræði, ekki um framtíðina og ekki um velferðina. Hún snýst um númerið á kjördeginum. Dag eftir dag. Það mætti því vera átölulaust þó að kjósendur færu að ímynda sér að framtíð lands og lýðs ylti á því númer hvað kjördagurinn verður, að kosningarnar snúist um kjördaginn, það eigi að kjósa um kjördaginn á kjördag.

Gæti hugsast að pex af þessari sort geri það að verkum að kjósendur hafi ekki stóra trú á þjónum sínum, stjórnmálamönnunum?