Óvissa Ólafs Ragnars er enn á sínum stað – þremur og hálfu ári síðar

Ólafur Ragnar Grímsson bauð sig fram til forseta í mars 2012 vegna „vaxandi óvissu varðandi stjórnskipan landsins og stöðu forseta í stjórnarskrá, umróts á vettvangi þjóðmála og flokkakerfis sem og átaka um fullveldi Íslands.“

Hann hafði áður sagst myndu hætta, en eftir áskoranir og undirskriftasöfnun kvaðst hann vilja vera „öryggisventill“ á Bessastöðum á slíkum óvissutímum í lífi þjóðarinnar.

Nú, þremur og hálfu ári síðar, verður ekki séð að þessi óvissa hafi minnkað.

Breytingar á stjórnarskránni eru enn í uppnámi. Ekkert hefur verið gert með niðurstöður stjórnlagaráðs og þjóðaratkvæðagreiðslu um tillögur þess. Þingflokkarnir virðast vera að nálgast sátt um breytingar, en óvíst er um niðurstöðuna og örlög hennar í þjóðaratkvæðagreiðslu næsta sumar, ef af verður.

Varla er hægt að tala um minna umrót á vettvangi þjóðmála og flokkakerfis, þar sem deilur standa enn um ýmis grundvallarmál, svo sem sjávarútveg og auðlindanýtingu, og flokkur, sem rétt náði yfir þröskuldinn til að fá fólk á þing í síðustu kosningum, mælist nú mánuðum saman fylgismesti stjórnmálaflokkur landsins.

Þegar Ólafur Ragnar talaði um „átök um fullveldi Íslands“ átti hann við deilur um aðild að Evrópusambandinu. Umsókn um aðild að ESB hefur ekki verið dregin til baka og hægt er að endurvekja hana fyrirvaralaust, og loforð um þjóðaratkvæðagreiðslu til að skera úr um framhaldið hafa ekki verið efnd.

Ekki virðist óvissan því minni þar.

Ef rök Ólafs Ragnars voru gild vorið 2012 um nauðsyn þess, að hann yrði áfram öryggisventill þjóðarinnar á Bessastöðum, virðast þau ekki síður eiga við núna og því væri rökrétt fyrir Ólaf að bjóðast til að verða forseti lýðveldisins í 24 ár.

Hann gæti þó, eins og þá, bætt við: „Það er einlæg ósk mín að þjóðin muni sýna því skilning þegar stöðugleiki hefur skapast í stjórnskipan landsins og stjórnarfari og staða okkar í samfélagi þjóðanna hefur skýrst, ákveði ég að hverfa til annarra verkefna áður en kjörtímabilið er á enda og forsetakjör fari þá fram fyrr en ella.“

Að því tilskildu, að allri óvissu verði eytt.