Öfughneigð

 

Hlutverk Fiskistofu er að annast framkvæmd laga og reglna um stjórn fiskveiða í sjó og fersku vatni og stuðla að ábyrgri og sjálfbærri nýtingu fiskistofna.  Hún annast stjórnsýslu og eftirlit ásamt því að safna og miðla upplýsingum um sjávarútveg, lax- og silungsveiðar og hvalveiðar.

Á heimasíðu stofunnar er birt framtíðarsýn hennar:

• Öflug stjórnsýsla, eftirlit og góð þjónusta, sem miðar að bættri leiðbeiningu og auknum forvörnum.
• Framsækin og vönduð vinnubrögð byggð á þekkingu, reynslu og menntun starfsfólks.
• Upplýsingatækni í fremstu röð.

Mætti ekki öllum vera ljóst af framansögðu að þetta sé ekki hin þarfasta stofnun hjá fiskveiðiþjóð? Ærið margir hygg ég að muni svara því játandi. En ekki allir, ekki forystumenn Framsóknarflokksins. Nú hefur þeim á nokkrum mánuðum, með stuðningi ráðherra Sjálfstæðisflokksins, tekist að draga máttinn úr Fiskistofu með þjösnaskap og hótunum.

Þetta óheillaverk hófst á síðasta ári þegar forsætisráðherra fór í yfirreið um kjördæmi sitt, kom við á Akureyri, og hitti þar frammara sem sögðu að það vantaði opinbera stofnun á staðinn. Ráðherrann hringdi í varaformann flokksins, sjávarútvegsráðherra og sagði honum að flytja Fiskistofu norður. Varaformaðurinn hlýddi og tilkynnti um flutninginn án frambærilegs rökstuðnings. Starfsmennirnir skyldu fara með. Nauðugir viljugir. Strax, hvað sem það merkir á því sérstæða tungumáli „ómöguleikans“ sem ráðherrar ríkisstjórnarinnar tala þegar þeir vilja brengla veruleika þeirra sem á þá hlýða, draga úr getu hlustenda til þess að mynda sér afstöðu og taka skynsamlegar ákvarðanir.

Starfsmenn Fiskistofu mótmæltu gerræðinu með haldbærum rökum. Ráðherra sat við sinn keip og bauð þeim mútur ef þeir hlýddu. Þeir þáðu þær ekki. Hún flytur samt kyrjuðu ráðherrarnir. Enginn fór. Enginn flutti. Strax er löngu liðið. Fiskistofa er enn, þann 9. apríl 1915, að Dalshrauni 1, Hafnarfirði. Og starfsemin lömuð vegna óvissu.

En nú hefur varaformaður Framsóknarflokksins ákveðið að „draga úr óvissunni“ vegna flutninganna með því að bíða með þá um hríð og haga þeim í takt við „starfsmannaveltuna.“ Orðfæri af þessari tagi má flokka sem öfugmæli og vinnubrögðin sem snúning út úr veruleikanum og burt frá honum. Þetta er öfughneigð.

Á meðan óvissan varir stendur leiguhúsnæði norður á Akureyri autt. Við borgum leiguna, skattgreiðendur, án þess að vita hversu há hún er. En Framsóknarmenn halda til 33. flokksþingsins, hittast á morgun, 10.04., glaðir og hreyknir af sínum, kankast á yfir helgina og búa sig í stakk til þess að endurkjósa forystumenn sína til þess að stjórna flokknum og landinu, öfugmælamennina.