Ljósa vor [Hin svokölluðu skáld]
Ég ætla að lifa fyrir heiminn, ljósa vor
og lífsins birtu taka fegins hendi.
Hvar sem að á öldum lífs ég lendi
er ljúft að treysta á sólarbirtu og þor.
Og angan jarðar eilíflega njóta
svo enga föl á nokkrum kvisti greini,
en dvelja fjarri hryggð og heimsins meini
og hamingjuna mun aldrei framar þrjóta.
Þið dýru morgnar dreifið geislaflóði,
svo dimman hverfur burt úr mæddu hjarta
og drunginn víkur og dagurinn mun skarta
en draumar heimsins birtast mér í ljóði.
Í lit og tónum lifir veröld öll
og lífið sefar harm og neyðarköll.
- Nú ertu (endanlega) búinn að missa það, Brynjar - 20/02/2022
- Þegar streðinu lýkur – Guðni Már (og mamma) - 03/01/2022
- Afplánunin - 02/12/2021