Í rökkrinu
Sit ég hér í rökkurró,
reyni að hugsa um vor og blóm.
Inni í hljóðri þagnarþró,
þar á ég minn helgidóm.
Margt í huga býr og brýzt,
birta mun ég þar af fæst
af því ég tala allra sízt
um það sem er hjarta næst.
Gustar inn um gluggann minn,
gnauðar úti hríðin köld.
Götuljósin læðast inn.
Löng eru þessi dimmu kvöld.
Þó ég uni oftast þögn
er aðrir hlæja og gleðja sig,
til að stytta tímann ögn
tala ég við sjálfa mig.
Ólína Jónasdóttir (1885-1956)
- Nú ertu (endanlega) búinn að missa það, Brynjar - 20/02/2022
- Þegar streðinu lýkur – Guðni Már (og mamma) - 03/01/2022
- Afplánunin - 02/12/2021