Haustsól
Ég hélt það myndi hausta;
hélt að núna biði
húmið milda, hljóða
með hugarró og friði.
En lífsins birta er brögðótt
með bros um glettna hvarma;
rökkrið reynist vafið
roðagylltum bjarma.
Og upp rís sól sem áður
yl og ljós að færa.
Á heiðum himni ljómar
haustsólin mín skæra.
Davíð Þór Jónsson (frumflutt við skírn dóttur hans í gær, 26. mars 2016)
- Innan við múrvegginn - 15/01/2021
- Fjárhúsið að sumri til og fleiri þankar - 29/12/2020
- Gamall húsgangur - 24/12/2020