Hægri kantur

Eftir Elísabetu Kristínu Jökulsdóttur

Hann ákvað stundum að skora og þá skoraði hann, jafnvel gegn erfiðasta andstæðingnum, það var einsog hann skapaði sér svæði í huganum, byggi bæði til sig og markmanninn og boltann, og eftir þetta var enginn vandi fyrir hann að búa til netið og svo geystist hann áfram einsog hann tryði því varla sjálfur að á næsta andartaki yrði boltinn einsog spriklandi silungur í netinu. Svo bjó hann líka til örlitla trú í viðbót og hann varð að gera þetta allt áður því það var enginn tími þegar að því kom.

Elísabet Kristín Jökulsdóttir (Fótboltasögur, 2001)