Geip og gambur

Sigmundur Davíð hefur farið í mörg viðtöl í Ríkisútvarpinu til þess að skýra hugmyndir sínar fyrir þjóðinni. Eigi að síður kvartar hann yfir því að ýmist flytji Útvarpið engar fréttir af hugmyndum hans eða afbaki þær á allan hátt.

Í vor fór hann í frægt sjónvarpsviðtal. Í stað þess að skýra sín mál, skrökvaði hann og gekk út úr viðtalinu. Það var ekki hans sök; það var Ríkisútvarpinu að kenna.

Í sumar hrökklaðist hann úr embætti forsætisráðherra. Í haust tapaði hann formannssætinu í Framsóknarflokknum. Það var Útvarpinu að kenna, ekki honum eða háttarlagi hans.

Á dögunum varð Framsóknarflokkurinn 100 ára. Sigmundur kaus að hundsa opinbera afmælisveislu flokksins og halda einkapartí þess í stað. Fréttamaður Ríkisútvarpsins vildi eðlilega komast eftir því hverju þetta sætti. Formaðurinn fyrrverandi veitti viðtal, þvaðraði býsnin öll og sagði ítrekað að þetta væri Ríkisútvarpinu að kenna.

Sigmundur Davíð var kjörinn á þing í haust. Hann hafði ekki mætt til þings þegar hann hélt sitt einkapartí vegna afmælis flokksins. Hann var spurður hverju sætti að hann mætti ekki til vinnu í þinginu. Sigmundur rauk upp í bræði, svaraði út úr og sakaði fréttamanninn og Ríkisútvarpið um að ráðast á sig.

Í augum þessa fyrrverandi forsætisráðherra er hvaðeina sem honum er andhverft sök Ríkisútvarpsins. Útvarpið hefur veitt honum fjölmörg tækifæri til þess að skýra sín mál. Hann hefur þegið þau en klúðrað þeim flestum eða öllum með því að svara spurningum með gambri og geipi. En það er ekki honum að kenna, finnst honum, trúir hann, veit hann; það er sök Útvarpsins.

Annar fyrrverandi, Björn Bjarnason kennir til með Sigmundi. Hann hefur veitt því athygli að Sigmundur „hefur tekið þá afstöðu að fréttastofa ríkisútvarpsins stjórnist af óvild í sinn garð.“  Leggur Björn til að kallað verði á sérfræðinga sem geri skýrslu um málið; samskipti Sigmundar og Útvarpsins.

Hugmynd Björns Bjarnasonar er afleit. Hún er af meiði ritskoðunar og gjörræðis og kann að vera sprottin af sömu stöng og eftirfarandi setningar, sem teknar eru af heimasíðu Björns; fæddar af ótta við óvænt tíðindi og ný sjónarhorn, hræðslu við annan sannleika en þann sem líður um huga hans. Þetta skrifar hann í dag, 20.12.´16.:

  „Til starfa á Fréttatímann hafa ráðist blaðamenn sem hika ekki við að veitast ómaklega að einstaklingum. Ef til vill fá þeir ekki störf nema á fríblöðum, sé um áskrift að miðlum að ræða óttist eigendur þeirra fækkun áskrifenda, starfi sumt af þessu fólki þar.“ 

Það kann að vera að ég sé einn um það en ósköp er ég feginn að þeir Björn og Sigmundur skuli báðir vera fyrrverandi þetta og hitt.