Frábær saga Orra um glataða snillinginn. Of gáfaður fyrir skóla. Of viðkvæmur fyrir lífið

Eiríkur Bergmann Einarsson – ritdómur

Í sínum yfirþyrmandi breyskleika er Arinbjörn Hvalfjörð einkennilega heillandi. Æðislegur. Óbærilegur.

Orri Harðarson hefur í frumraun sinni á skáldsagnasviðinu, Stundarfró, búið til sögupersónu sem maður á bágt með að þola. En getur ekki hætt að elska.

Hér sprettur glataði snillingurinn fram í allri sinni dýrð/ömurð. Þessi svo séríslenska menningarpersóna sem við öll þekkjum. Of gáfaður fyrir skóla. Of viðkvæmur fyrir lífið. Og getur því ekki annað en þjáðst. Ýmsir íslenskir höfundar hafa gert glataða snillingnum góð skil. Hér bætist prýðilegur kafli í þann bálk.

Orra er lagið að draga fram angurvært andrúmsloft. Lesandanum líður vel á þessu ferðalagi um ofanverðan níunda áratuginn. Tónlistarmaðurinn nýtir vel þekkingu sína og lætur músíkina að miklu leyti um að skapa réttu stemmninguna.

Sagan hefst á Akureyri þar sem borgarskáldið unga endar í ungmeyjardyngju eftir næturskrall. Spaugilegt samtalið við ömmuna við eldhúsborðið morguninn eftir setur tragíkómískan tón sögunnar og fljótt skiljum við að söguhetjan er alkóhólisti á heljarför. Hér er alkóhólisma betur lýst en mig rekur minni til að hafa annars staðar lesið.

Við þekkjum ýmsa drætti sögupersónunnar úr Reykjavíkurlífinu, svo sem frá Degi Sigurðarsyni og jafnvel Hrafni Jökulssyni á tilteknu tímabili, skákelska ljóðskáldið.

Leikurinn berst til Reykjavíkur, vefst um stræti hennar og torg og endar svo í Kaupmannahöfn – þar sem annars frábær sagan leysist upp í óþörfum og eiginlega ótrúverðugum vendingum.

Sagan er vel stíluð, lágstemmd og svo fagmannalega samin að maður á bágt með að trúa því að þetta sé fyrsta skáldsaga höfundar. Ég er kominn á bragðið. Hlakka til næstu bókar Orra.

Eiríkur Bergmann Einarsson