Fornkarlabragð

Það var mikið stuð á Birni Bjarnasyni fyrrum ráðherra með meiru á kvenfrelsisdaginn, sem svo hefur lengi verið kallaður, og má með sanni segja að fjörið hafi endaði í tilþrifamikilli yfirlýsingu þegar horft er yfir allan leiksvöll karlsins.

Birni segist svo frá í yrki á heimsíðu sinni. Það er merkt Föstudagur 19.06.15.

„Í gær hringdi Kristófer einn stjórnanda þáttarins Reykjavík síðdegis á Bylgjunni í mig með ósk um að ég ræddi við hann spurningu hans um hvort nýtt kalt stríð væri hafið og hvaða áhrif það hefði á öryggi Íslands. Ég varð við ósk Kristófers …

Á vefsíðunni visir.is hafa þrír brugðist neikvætt við því sem ég sagði. Einn þeirra þorir ekki að segja rétt til nafns og læt ég orð hans liggja á milli hluta. Hafi menn ekki hugrekki til að koma fram undir réttu nafni í umræðum í netheimum eru þeir ekki svara verðir.“

Þetta er fornkarlabragð við hæfi á þeim prýðilega baráttu- og hátíðisdegi sem 19. júní er. Annað hvort lýsa ummæli Björns þeirri hugsun/vissu/trú rembingsmannsins að þeir einir sem útvaldir eru af hans líkum megi tala og skrifa í nafnleysi. Ekki óbreyttir borgarar. Hitt gæti líka verið að hann hafi með orðum sínum verið að reka hníf í brjóstið á samherja sínum í rangtúlkunum og sögufölsun; nafnleysingjanum á Útgerðar-Mogganum, manninum sem skrifarar Staksteina, leiðara og Reykjavíkurbréf. Hvort heldur sem er má segja að þessi skrif séu merkileg í vandlætingu hrokans.