Farsæld

 

Það verður skýrara með hverjum deginum sem líður að íslenska heilbrigðiskerfið er að molna. Í vefmiðlinum Pressunni, 28.03. 2015, birtir Gústaf Adolf Bergmann Sigurbjörnsson kostnaðarsamanburð sem hann gerði á íslenska og danska kerfinu. Í febrúar 2014 var hann í Danmörku, fékk svæsna lungnabólgu, fór með sjúkrabíl á sjúkrahús í Hvidovre. Þar lá hann í fimm daga. Útlagður kostnaður var þessi:

• Heimsókn til læknis á dagvinnutíma: 0 krónur.
• Sjúkrabílferð til Hvidovre: 0 krónur.
• 5 daga vistun á Hvidovre: 0 krónur.
• Sýklalyf sem hann fékk heim til að klára kúrinn: 0 krónur.
• Samtals: 0

 

Á dögunum fór Gústaf til myndatöku upp í Domus Medica. Í ljós kom að hann hafði fengið snert af lúgnabólgu. Hann var settur á pensillín og náði bata. Þetta var sum sé ekki eins alvarlegt og árið áður. Kostnaðurinn varð þó öllu meiri. Um það hvernig Íslenska heilbrigðiskerfið „tekur á smávægilegri sýkingu“ segir Gústaf:

• Heimsókn til læknis á dagvinnutíma: 1.200 krónur.
• Röntgen á Domus Medica: 4.200 krónur.
• Sýklalyf: 2.700 krónur.
• Samtals: 8.100“

Enginn sjúkrabíll, engin innlögn, en dýrari leið til bata.

Kynslóðin sem með sköttum og skyldum kom heilbrigðiskerfinu á legg er ýmist farin til feðra sinna eða á leiðinni þangað. Þau, sem ekki hafa enn kvatt tilveruna, eiga mörg hver í basli af ýmsum sökum. Margir hafa ekki efni á að nýta sér kerfið og kerfið vanrækir þá. Gamalt fólk situr á hakanum. Orsökin er sú að afkomendur þeirra, þeir sem stýra landinu, hundsa heilbrigðiskerfið, sumir af þekkingarleysi, aðrir með þeim  ásetningi að láta einkavæða það.