Fánaberar siðmenningar

Það er óvissutíð. Þetta vita djörfustu hugsuðir. Og það jafnframt að þá er þörf á góðum ábendingum og traustri leiðsögn. Og sem betur fer láta vitringarnir svo lítið að upplýsa okkur hin um stöðu þeirra mála sem eru í algerri óvissu. Einn slíkur, ráðherra Hrunstjórnarinnar, Björn Bjarnason skrifaði leiftrandi fyndna grein á bjorn.is þann 10. þessa mánaðar undir fyrirsögninni Hótað með villiköttum. Greinin er mannbætandi og afar upplýsandi. Þar í er þetta:

“VG er í raun regnhlíf yfir ólíka hópa til vinstri við Samfylkinguna og hver þeirra um sig gerir kröfu um áheyrn hjá flokksforystunni. Að láta forsætisráðherraembættið í hendur á formanni slíkra samtaka kallar á að þrýstihópar sérsjónarmiða taki ráðherrann og þar með ríkisstjórnina alla í gíslingu. Öðru vísi horfir við falli ákveðnir málaflokkar undir ráðherra VG og fyrir hendi er forsætisráðherra sem stuðlar að jafnvægi frekar en að láta undan kröfu um einstefnu. Þetta verða þeir að hafa í huga sem ræða stjórnarmyndun við VG.”

Annar ráðherra Hrunstjórnarinnar, Össur Skarphéðinsson framkvæmdastjóri byggingafélagsins Deshúsa veitir okkur ekki síður nauðsynlegar upplýsingar um Vg og formanninn. Hann skrifaði í dag (ath. þetta er ekki nætur-blogg) pistil, Læmingjaleiðangur VG, og segir ma. af sinni þjóðkunnri hógværð:

“ … Katrín Jakobsdóttir virðist líta á það sem helga skyldu sína að leiða Bjarna Benediktsson til valda … Hjá VG virðast hins vegar öll prinsipp komin á brunaútsölu. Leiðangur Katrínar virðist ganga út á tvennt: Annars vegar að tryggja sjálfri sér forsætisráðherraembætti og hins vegar sem flesta ráðherrastóla fyrir þingmenn flokksins. Málefnin koma í þriðja sæti – enda aldrei á þau minnst nema til skrauts … Katrín hafnar félagshyggjustjórn og velur hægri sinnuðustu öflin til fylgilags … Það er þetta sem gerir stjórnmál líðandi dags merkingarlaus og án innihalds. Það er út af þessu sem traustið minnkar á Alþingi. Hrossakaup af þessu tagi eru partur af siðrofi stjórnmálanna“.

Það er ómetanlegt að siðsemdarmennirnir Björn og Össur skuli gefa sér tíma til þess að segja okkur hvað fram fer í huga fólks á lokuðum fundum. Þessir tveir. Af öllum. Vegna dirfsku þeirra, visku og hreinlyndis getum við varað okkur á hættunni af þrýstihópum og siðrofi stjórnmálanna. Þeir eru fánaberar siðmenningar. Það bera að þakka þeim.