trusted online casino malaysia
Úlfar Þormóðsson 15/06/2016

Endurskoðun

Lífeyrissjóðir eru sparisjóðir launamanna. Til þess ætlaðir að fólk fái greiðslur úr þeim í veikindum, við slys og starfslok. Nú er svo komið að starfsmenn lífeyrissjóða eru með margföld laun þeirra sem þeir starfa fyrir og í sjóðina greiða. Dæmi eru um að sjóðstjórarnir hafi allt að tólffalt hærri laun en þeir sem mánaðarlega leggja fé í sjóðina. Og eiga þá. Þetta var ekki ætlunin þegar þeim var ýtt úr vör.

1 maí 2014

Allt fé sjóðanna er framlag launþega. En það er beitt sjónhverfingu við greiðslur. Hún er framkvæmd með því að segja að atvinnurekendur borgi í þá. Það er út af fyrir sig er rétt. En það sem þeir greiða þangað er hluti af kaupi launamannsins; laun sem hann hefur unnið fyrir og samið hefur verið um að séu greidd með þessum hætti. Sjónhverfingin hefur unnið sér slíkan sess að þessi hluti launa verkafólks heitir í almennu tali „hlutur launagreiðenda í lífeyrissjóðum“. Af þeim sökum þykir eðlilegt að atvinnurekendur hafi menn í stjórnum sjóðanna. Og leiða má líkur að því að það sé ein ástæðan fyrir því að í reynd eru þeir ekki bara lífeyrissjóðir heldur ekki síður áhættu-fjárfestingasjóðir; þar er gamblað með lífeyri verkafólks og því miður oft í þágu auðherra og mannkynsbraskara.

Það er kominn tími til að endurvekja tilgang sjóðanna, endurskoða ávöxtunarleiðir þeirra og útiloka setu atvinnurekenda í stjórnum þeirra.

Nú er það ærið algengt að launþegar megi, skuli, eða hvernig sem það er orðað, hafa mann í stjórn þeirra fyrirtækja sem þeir vinna hjá. Stjórn fyrirtækis bera að vinna að hag þess. Þar með talinn fulltrúi launþega. Oft fer hagur fyrirtækis ekki saman við hag starfsmanna en launþegarnir ætlast til þess að fulltrúi þeirra í stjórninni gæti hagsmuna þeirra. Í sumum tilvikum hefur hann því tvenns konar hlutverk sem geta verið andstæð. Og hann tekur afstöðu til þeirra í sparifötum á stjórnarfundi en ekki í vinnufötum á plani; honum er gert að greiða atkvæði með handauppréttingu frammi fyrir þeim sem ráða því hvort hann hefur vinnu eða ekki. Hann er í stöðu sem mörgum reynist ofraun.

Ef sú endurskoðun sem þörf er að gerð verði á lífeyrissjóðakerfinu verður framkvæmd er ekki úr vegi að kanna á sama tíma árangur af setu starfsmanna í stjórnum fyrirtækja því það eru dæmi þess að þeir verði atvinnurekendur við fataskiptin. Og varla er það ætlun verkalýðshreyfingarinnar sem þessu getur ráðið.

Latest posts by Úlfar Þormóðsson (see all)
Flokkun : Efst á baugi
1,345