Deshús

Við alþingiskosningar fyrir ári síðan bauð þingmaðurinn Össur Skarphéðinsson, fyrrverandi ráðherra og formaður Samfylkingarinnar sig fram til þings. Hann náði ekki kjöri. Rúmu hálfu ári síðar skýrði Fréttablaðið frá því að hann hefði stofnað byggingafélag ásamt Einari Karli Haraldssyni, flokksbróður sínum úr Samfylkingunni. Þeir nefna það Deshús, sem samkvæmt orðabók merkir dós (oftast úr gulli eða silfri) í kvennaeigu undir ilmolíur eða lyf. Össur er prókúruhafi Deshúsa.

Í gær, 20.09. skrifaði Össur í Deshúsum pistil sem víða hefur farið. Þar ræður hann í fremur jákvæðar undirtektir Katrínar Jakobsdóttur, formanns Vinstri grænna við hugmynd forsætisráðherra um langtíma vinnu við endurgerð stjórnarskrárinnar, gerir henni upp skoðanir og heldur því síðan fram að hún þrái og hafi þráð það heitast af öllu að fara í stjórn með Sjálfstæðisflokknum. Og margt annað sem ekki er.

Rótarlegt innihald skrifa byggingameistarans kemur svo sem ekki á óvart. Ekki öllum. En þau eru sorgleg, vegna þess að hvatinn að þeim liggur auðlesinn milli línanna: Hann fékk fá atkvæði í síðustu kosningum en Katrín mörg. Og það er eins og honum finnist að Katrín hafi fellt hann frá þingmennskunni sem hann þráði. Með skrifum sínum er hann að ná sér niðri á henni fyrir vikið.

Það er raunalegt að verða vitni að því að svo veraldarvanur maður sem Össur Skarphéðinsson skuli ekki vera búiinn að átta sig á því að kjósendur höfnuðu honum. Það voru þeir sem vildu ekki hafa hann lengur í stjórnmálum. Að minnsta kosti ekki sem málsvara vinstristefnu.

Vonandi var þetta síðasta asnaspark Össurar í pólitík. Vonandi var hann bara að lofta út leifum af pólitískum óþef fortíðar sinnar. Vonandi að Eyjólfur hressist, byggingameistarinn blómstri og ilm leggi úr Deshúsum.