Bullukollur eða lygalaupur

Sem betur fer gerist það ærið oft að mér þykir nokkuð til margra koma þótt þeir séu mér ókunnir og af öðru sauðahúsi en ég. Þannig var það með Harald Benediktsson, þingmann Sjálfstæðisflokksins og formann fjárlaganefndar alþingis; glaðbeittan mann með nokkuð skýrt tungutak; mann sem reyndi stundum að fara sínar eigin leiðir í pólitíkinni og virtist hreinskilinn. Jafnvel trúverðugur. Mér þótti gaman að fylgjast með honum; forvitnilegt.

Svo gerist það í dag, 29.05.´17, að Björn Bjarnason, fallkandídat til borgarstjóraembættis í Reykjavik mærir Harald á bloggsíðu sinn, bjorn.is. Tilefnið til lofsins fékk Björn í grein sem Haraldur skrifar á fésbókarsíðu sína. Þar segir Björn að Haraldur sé að lýsa afstöðu stjórnarandstöðunnar til fjármálaáætlunar ríkisstjórnarinnar og vitnar í skrif hans:

„En hvað leggur svo stjórnarandstaðan til? VG hefur gengur lengst. Þeirra tilboð er hækka skatta á hvern íbúa Íslands um 1 milljón. Til viðbótar þeim sköttum sem þegar eru teknir  … Það á sem sagt að innheimta af skattgreiðendum um 330 þúsund milljónir … Um hvert á sækja þessa fjármuni er litið um svör …“

Þeir sem fylgjast með stjórnmálum vita, þeir halda það ekki, þeir vita að þingmenn VG hafa aldrei lagt til að hækka skatta á hvern íbúa Íslands, hvern einstakling¸ um 1 miljón króna; á 5 manna fjölskyldu um 5 miljónir, sem í mörgum tilvikum er hærri tala en launatekjur hjóna með 3 börn. Við skriftirnar er eins og það hafi runnið upp fyrir Haraldi að hann sé að segja ósatt, og þá skrifar hann í óðagoti, að um það hvert VG vilji að sækja 330 þúsund miljónir sé lítið vitað.

Það er rétt að taka fram að grein Haraldar er mun lengri en þær tilvitnanir sem hér hafa verið tíundaðar. Og full af bulli; af þvælu, reyndar. Hann þarf þó ekki að örvænta, Haraldur, þó að hann hafi fallið í ruslflokk hjá mér því að hann er kominn á tindinn hjá Birni Bjarnasyni, sem slær hann til tignar undir lok hólgreinar sinnar og segi: Þetta er skýr greining hjá Haraldi.