Ættjarðarljóð (I)

Gleðjumst bræður, blessun vor er fundin,

bráðum rís úr skarna kröftug þjóð.

Senn er okkar staðurinn og stundin

sem stórríkis á norðurhjaraslóð.

 

Við þurfum ekki lengur því að kvíða,

að þjófar ræni auð´ okkar og fiski.

Burt sú kvöl að bændur þurfi að líða

því brátt mun verða kjöt á hvers manns diski.

 

Allir fá þá styrk með sms

og aftur sjá loks birtu gegnum torfið.

Hlaða garða og gleðjast vegna þess

að gamla Ísland fannst, sem oss var horfið.

 

Slík ósköp munu þar og undur bíða,

þá ylur sólar berst um fjöll og sal:

Þursar upp á álfkonurnar skríða,

Sveinn Andri barnar Hildi Lilliendahl.

 

Svo fögur mun nú framtíð okkar verða,

fegri getur sýn að líta þó:

Í hóp þeir munu Seðlabankann serða

Sigmundur, Bjarni, varnaglinn og kó.

 

Þá verður aftur ljúft að lifa og starfa,

og líta upp frá okkar fyrri hörmum.

Við fáum aftur notið njóla og arfa

og næringar sem fæst úr hvalaþörmum.

 

Höfundur ókunnur