trusted online casino malaysia
Guðmundur Gunnarsson 11/05/2014

Vaxandi ójöfnuður

Þegar rætt er um stöðuna á Íslandi tala sumir eins og líf hafi byrjað á Íslandi 1. nóv. 2008 með öll mælitæki núllstillt. Þetta á sérstaklega við um þá sem berjast harkalega gegn því að sérhagsmunir þeirra sem hafa komið sér vel fyrir í krónuhagkerfinu verði skertir eða með öðrum orðum; settar verði skorður á aðgengi þeirra í vasa almennings, með upptöku á launum og sparfé launamanna í gegnum gengisfellingar gjaldmiðilsins. Ríkisstjórnin ætlar sér að virða að vettugi vilja 82% þjóðarinnar og henti í ruslafötuna undirskriftum 55 þús. íslendinga

 

Ríkisstjórnin hlýðir hins vegar skipunum þeirra sem kostuðu síðustu kosningabaráttu og launamönnum er gert að búa áfram við gjaldmiðil sem gerir stuðningsmönnum ríkisstjórnarinnar kleift að hirða sem svarar um fjórðung launa landsmanna. Þriðjungur af verði dagvöru heimilanna fer í að greiða aukakostnað af því umhverfi sem krónan og tollamúrar skapa. Vaxtamunur gerir húsnæðiskaup liðlega tvöfalt erfiðari en í nágrannalöndum okkar.

 

Langtímahorfur íslendinga gætu verið góðar, sama á ekki við um margar aðrar þjóðir. Þær eiga við að etja skuldavanda, lífeyrisvanda og skort á auðlindum. Endurnýjanleg orka er eftirsóttasta vara sem til er. Náttúruauðlindir hafa ekki endilega verið ávísun á ríkidæmi og velgegni. Frekar hið gagnstæða. Þar má benda á Argentínu, Nígeríu og fleiri þjóðir. Hér má benda á hvernig Noregur nýtti sínar auðlindir samanborið við Bretland.

 

Ein alvarlegasta  afleiðing Hrunsins er að öll stærri fyrirtæki landsins hafa, eða eru að flytja frá Íslandi frá landinu og útúr krónusvæðinu, sem veldur því að verða sífellt færri sem standa undir kostnaðinum af krónunni.

 

Það skjól sem krónan og gjaldeyrishöftin veittu fyrstu árin eftir hrun hefur snúist upp í mótvind sem eykst með hverju árinu og heldur heimilunum og fyrirtækjunum í heljargreipum eins og kemur fram í nýlegri grein Financial Times sem Andri Geir fjallar um á Eyjunni kemur ma. fram að í dag er ávöxtunarkrafa á 5 ára ríkisbréf, 1.03% í evrum á Írlandi og 6.08% í krónum á Íslandi. Ef við leiðréttum fyrir verðbólguna eru raunvextir á írsku bréfin 0.8% á meðan þeir eru 3.8% á þau íslensku. Enn einu sinni er krónan að valda okkur gríðarlegum skaða.

 

Ef íslenska ríkið hefði aðgang að írskum kjörum væri hægt að lækka vaxtakostnað ríkisins sem er í kringum 80 ma kr um tugi milljarða. Að sama skapi myndi vaxtakostnaður heimilanna og fyrirtækja hríðfalla. Í dag nota menn gengið 155 kr evran þegar verið er að kaupa inn drasl frá evruríkjunum en þegar kemur að því að borga skuldir „kostar” evran yfir 500 kr. Hvernig á að lækka þetta íslenska vaxtaokur?

 

Við í verkalýðshreyfingunni höfum ítrekað krafist þess að þeir sem aðhyllast krónuna útskýri hvernig og hvenær eigi að ná vöxtum niður á svipað stig og í nágrannalöndunum? Við viljum ekki sætta okkur við að framtíðarsýn sé sú að Ísland verði hávaxtaland Evrópu. Land spekúlanta og vogunarsjóða, þar sem menn veðja á að dýr lán standi undir vafasömum fjárfestingum?

 

Ráðandi stjórnmálamenn hafa hingað til komist upp með að verja núverandi kerfi með því að kasta upp margskonar reyksprengjum til þess að villa fólki sýn og margir hafa trúað því að krónan sé bjargvættur, það er hið gagnstæða hún er sjúkdómurinn. Króna er verkfæri sem valdhafar vilja halda í til þess að færa kostnað vegna eyðsluhyggju og vanhugsaðra kosningaloforða yfir á almenning, með reglubundnum gengisfellingum.

 

Alls ekki má viðurkenna að ESB er raunverulegur kostur, líklega sá eini sem er í boði til þess að koma í veg fyrir annað Hrun og enn meiri fólksflótta frá Íslandi. Andstæðingar ESB umræðunnar nota öll vopn til þess að eyðileggja rökræna samræðu.

 

Ein af reyksprengjum Sigmundar Davíðs og hans nánustu samstarfsmanna hefur verið að Kanadamenn væru gríðarlega spenntir að við tökum upp Kanadadollar. Eru Kanadamenn virkilega tilbúnir að spandera á okkur þeim fjármunum sem hlýst af því að verja okkar hagkerfi? Eru þeir til í að kaupa allar krónur sem eru í umferð, allt lausafé og skuldabréf og greiða það upp í topp með kanadískum dollurum? Henda svo öllum krónunum í ruslið. Fyrirfinnst enn í heiminum slík gjafmildi og hjartahlýja?

 

Við eigum ekki nægan gjaldeyrisforða sjálf til að kaupa það magn af viðkomandi gjaldeyri til að mæta lausu fé í umferð. Því yrðum við að fá samþykki AGS og Norðurlandanna til að nota lánin frá þeim til þessa arna og það gæti reynst þrautin þyngri. Ljóst má vera að þessar þjóðir myndu ekki vilja fá greitt með krónum fyrir sinn gjaldeyri.

 

Á hvaða skiptigengi á að framkvæma þessa aðgerð. Ef krónan er of veik (aflandsgengið er 250-300 á evrunni) rýrna eignir okkar tekjur gríðarlega við myntbreytinguna og ef krónan er of sterk göngum við nærri samkeppnishæfni atvinnulífsins og þar með störfum okkar og tekjum.

 

Til þess að framkvæma þessa myntbreytingu þyrftum við að sólunda öllum varasjóðnum sem við fengum að láni hjá AGS og Norðurlöndunum til að hleypa þeim erlendu fjárfestum, sem eignuðust íslensk verðbréf þegar þeir voru að veðja á vaxtamun milli Íslands og annarra landa, út úr hagkerfinu með erlendan gjaldeyri og sitjum uppi með afleiðingarnar. Það er ástæðan fyrir því að AGS og Norðurlöndin myndu trúlega aldrei samþykkja svona aðgerð – hún gengur einfaldlega ekki upp.

 

Þessi mál hafa verið rædd ítarlega á fundum innan verkalýðshreyfingarinnar og hún hefur komist að þeirri niðurstöðu að eina færa leiðin út úr þessum ógöngum sem núverandi gjaldmiðill og ábyrgðarlaus efnahagsstefna undanfarinna ára hefur leitt okkur í væri umsókn um aðild að ESB og upptaka evru. Og það eins fljótt og auðið er ef okkur tekst að ná ásættanlegum aðildarsamningi sem tryggir hagsmuni okkar í sjávarútvegs-, landbúnaðar- og byggðamálum.

 

Takist þetta er okkur greið leið inn í myntsamstarf Evrópuríkjanna innan ramma ERM-II í stað núverandi gjaldeyrishafta til að lækka vexti og koma fjárfestingum og atvinnusköpun í gang. Það sýnir reynsla Eystrasaltsríkjanna að aðlögunarferli vaxtanna hefst strax innan ERM-II þannig að áhrifin koma mikið fyrr en þann dag sem við fengjum myndina sjálfa. Það hafa ekki orðið neinar þær grundvallar breytingar á okkar aðstæðum sem breyta þessari stöðu.

 

Afnám haftanna er helsta samningsatriðið, ástæða er að halda því vel til haga að ESB og Evrópski seðlabankinn hafa þegar gefið ádrátt um frumkvæði um stofnun vinnuhóps um afnám hafta. Yrði þá vonandi fundin leið til að rjúfa þá hættustöðu, sem Ísland hefur ratað í vegna kröfuhafa í slitabú föllnu bankanna. Afám gjaldeyrishafta gerist með aðild að Myntbandalaginu.

 

Upptaka evru felur í sér gríðarlegan velferðarábata fyrir launamenn á Íslandi. Átta smáríki tóku upp evru með aðild að ERM II, sú reynsla staðfestir fullyrðingar verkalýðshreyfingarinnar að Ísland nær í gegnum ferlið á lágmarkstíma eða 2-3 árum. En við okkur blasir afstaða stjórnvalda sem virðir hagsmuni launmanna einskis og hún kemur markvisst í veg fyrir að þjóðin fái vitneskju um hvað býr að baki endurtekinnar yfirlýsinga ESB.

 

Það búa í þessu landi tvær stéttir, ein sem er ofboðslega rík og hagnast gríðarlega á tilvist krónunnar, og svo hin sem mun búa við lakari kjör með hverju árinu sem við framlengjum líf krónunnar.

Flokkun : Pistlar
1,337