Um lögreglufræðin og gagnrýni mína

Aldeilis gáraði ég yfirborðið þegar ég gagnrýndi ákvörðun menntamálaráðherra um að fela Háskólanum á Akureyri lögreglunám á háskólastigi. Málsvarar okkar – Samfylkingarinnar – eiga að vera sanngjarnir, er sagt. Ég trúi því að sanngirnisvinkillinn sé vegna samlíkingar sem ég tók við flutning Fiskistofu. Kannski er það samt út af því sem fólk tók eftir þessu innleggi mínu – hvað veit ég?

Það veldur mér nokkurri umhugsun að það virðist koma einhverjum á óvart að ég segi hug minn umbúðalaust og tali jafnvel óvarlega til að leggja áherslu á boðskapinn. Ég legg upp úr því að reyna að tala mannamál. Ég legg upp úr því að fara ekki leynt með skoðanir mínar og ég legg upp úr því að vera ekki með undirmál.

Mér finnst skipta máli að fólk heyri það sem ég sagði, en geri mér ekki upp hugmyndir. Ég gagnrýndi að byggðasjónarmið hefðu vegið þungt í ákvörðun ráðherrans. Ég veit hvað byggðasjónarmið eru og hef síður en svo á móti þeim. En það átti að geta þess í útboðsgögnum, að þau mundu vega þungt – að því beindist gagnrýni mín.

Ég lagði engan dóm á Háskólann á Akureyri. Enda hef ég ekkert upp á hann að klaga. Nú berast þær fregnir að á sjöunda tug umsókna hafi borist um nám í lögreglufræðum. Ég hlýt að óska skólanum til hamingju með það og einnig velfarnaðar með hina nýju námsbraut.