Sko fyrrverandi formann Framsóknarflokksins

Ég velti stundum fyrir mér hvernig Framsóknarflokkurinn væri öðruvísi ef Höskuldur Þórhallsson hefði verið formaður hans lengur en þessar sjö sekúndur sem það tók að leiðrétta úrslitin á flokksþinginu í ársbyrjun 2009.

Höskuldur hefur mér nefnilega virzt einna þekkilegastur af þingmönnum flokksins, hófstilltur miðjumaður af gamla skólanum eins og þeir voru áður en hægri pópúlistarnir með Excel-skjölin tóku völdin. Þau eru reyndar fleiri þarna – ég nefni bara Líneik Önnu Sævarsdóttur.

Fólk af þessari tegund  getur fengið mann til að hugsa hlýlega til Framsóknarflokksins þrátt fyrir allt. Ekki kjósa hann – neinei, ég er ekki hrokkinn af hjörunum – en alveg til í að beina fallegum hugsunum til hans.

Höskuldur hefur að vísu líka trommað upp með delluhugmyndir eins og að færa skipulagsvald yfir Reykjavíkurflugvelli undir alþingi. En fólki fyrirgefst mörg sökin, eins og segir í ljóðinu, ef það virðist vera í lagi að öðru leyti. Höskuldur hefur til dæmis ekki tekið þátt í daðrinu við hægri pópulismann, sem er einkennismerki forystunnar.

Því er ég að rifja þetta upp, að okkur berast nú fréttir af merkilegu samkomulagi á þingi um lög um náttúruvernd. Um þetta stórkostlega mikilvæga deilumál hefur náðzt þverpólitísk sátt innan umhverfisnefndar þingsins, einmitt undir forystu Höskuldar.

Þetta eru ekki lítil tíðindi – þið munið kannske þegar Sigurður Ingi Jóhannsson þá umhverfisráðherra sagðist ætla að nema úr gildi lög um náttúruvernd? Eins og hann gæti gert það sisona yfir hádegismatnum. Um málaflokkinn stóðu harðar deilur á síðasta kjörtímabili og því er ekki lítið afrek að ná svo víðtæku samkomulagi.

Nú þekki ég að vísu ekkert til efnisatriðanna og hef enda lítið vit á málinu tæknilega, en ef bæði Svandís Svavarsdóttir og Róbert Marshall segja að þetta sé í lagi, þá dugar það mér. Þau myndu friða ísinn á Tjörninni ef þau gætu.

En – það er alltaf eitt en – Höskuldur hefur tekið einn ósið upp eftir forystu sinni, sumsé að tala í hástöfum og nota lýsingarorð í efsta stigi, af því að allt sem stjórnarflokkarnir gera er ýmist Íslandsmet eða heimssögulegt. Hann sagði í einhverjum fréttatímanum, að með samkomulaginu væru deilur um náttúruvernd úr sögunni á alþingi. Það var andlátstilkynning í beinni eða svona „Peace in our time“ í stíl Chamberlains.

Full ástæða er til að efast um réttmæti þessarar fullyrðingar, en verum sanngjörn og gefum henni séns. Ég er alveg til í að trúa því að Höskuldi hafi tekizt að mýla Jón Gunnarsson og hina stóriðju- og virkjanafrekjuhundana á þingi, svo að ekki þurfi þar að vera vakt allan sólarhringinn til að koma í veg fyrir yfirgang og skemmdarverk.

Ókei, ekki trúa kannske, en ég er til í að vona. Vona heitt og innilega. En ég óttast samt að það sé ekki satt.

Ekki frekar en úrslitin í formannskjörinu hér um árið.