Kveðjuorð

Eftir Svavar Gestsson

Guðbjartur Hannesson var flokksfélagi í Alþýðubandalaginu eins lengi og ég man eftir mér. Hann var hluti þeirrar nýju kynslóðar sem spratt fram á tíma Jónasar og Bjarnfríðar. Þar sem voru í fyrirsvari kappar eins og Engilbert og Ingunn og margir margir fleiri. Þar var Jóhann Ársælsson. Hvað ætli við Gutti höfum átt marga fundi í Rein sem félagarnir á Skaga á undan þeim höfðu byggt og lagt af stað með í tíð Inga R. Helgasonar? Þá var gaman að vera til.

Svo varð Guðbjartur einn af leiðtogum Alþýðubandalagsins á Akranesi og á Vesturlandi, varð bæjarfulltrúi okkar frá 1986 til 1998. Þegar ég varð menntamálaráðherra 1988 kynntist ég viðhorfum starfsmanna ráðuneytisins til skólanna, líka grunnskólanna því þeir heyrðu þá undir ráðuneytið. Þá kom í ljós sem kom mér ekki á óvart að Guðbjartur naut mikils álits, trúnaðar og hylli umfram marga aðra skólamenn. Þegar ráðherrann spurði: Hverjir eru bestir þá drógu grandvarir embættismenn við sig svörin en svo kom í ljós að Guttaskólinn á Skaga var einn sá besti í landinu. Skólastjórinn var mikilsmetinn fyrir góðan stjórnunarstíl sinn.

Þegar tal barst að leiðtogaefnum Alþýðubandalagsins og seinna Samfylkingarinnar á Vesturlandi þá var hann oftar nefndur en margir aðrir og svo fór að lokum að hann varð þingmaður Samfylkingarinnar í minni heimabyggð. Á þessum árum vorum við hjón víðsfjarri en fengum þau Guðbjart og Sigrúnu í heimsókn í Kaupmannahöfn; það var góð heimsókn og minnti okkur öll á eldri tíma um leið og við fundum samhljóm í verkefnum augnabliksins sem við ræddum.

Svo lentum við í Icesave. Þá var Guðbjartur formaður fjárlaganefndar. Fáir menn hefði ég talið að skiluðu því verki betur en hann og Björn Valur; þeir tóku subbulegum lygum andstæðinga okkar með jafnaðargeði og bættu hvor annan upp. Annar orðvar og nákvæmur, hinn fljótur að orðsins brandi þegar mikið lá við. Allir megum við vel við niðurstöðuna una; Landsbankaleiðin var valin.

Þegar þurfti að velja ræðumann í Ólafsdal á Ólafsdalshátíð fyrir nokkrum árum þá hringdi ég í Gutta sem brást vel við og hélt ræðu; það var góð ræða, um jafnaðarstefnuna og framtíðina. Þar talaði stjórnmálamaður með hugsjón. Síðast hitti ég Guðbjart þegar við kvöddum Skúla. Nú eru þau farin á skömmum tíma Bjarnfríður, Skúli og svo Gutti, svona ungur og í miðjum verkum.

Guðbjartur var jafnaðarmaður, sósíalisti; gegnheill hugsjónamaður og vænn fram í fingurgóma. Það er ferlegt að missa hann; hans biðu einmitt stórfelld verkefni sem fáir eða engir hefðu getað leyst eins farsællega og hann. Samúðarkveðjur mega sín lítils en fylgja samt þessum línum til Sigrúnar og niðja þeirra.

Það er til siðs að segja í eftirmælum að menn séu drengir góðir; það er of oft notað, á nefnilega ekki alltaf við. En nú á það við: Guðbjartur Hannesson var drengur góður svo af bar. Mér þykir vænt um að hafa átt hann að félaga í langa tíð. Við vorum sammála um aðalatriðin.

Svavar Gestsson, 30. október 2015