Jú, sjáðu til Björn…

Björn Bjarnason segir í pistli á bjorn.is
að það sé rannsóknarverkefni hvers vegna fólk mæti á samstöðufundina á Austurvelli.

Þetta er nú hvorki flókin né erfið rannsókn.

Ein hugmynd er að hlusta á það sem ræðumenn segja.

Önnur góð hugmynd er lesa fundarboðið.

Smá vísbending. Fólk vill að flokkarnir sem komust í stjórn að gefnum ákveðnum loforðum standi við þessi loforð. Og fólk vill fá að taka afstöðu sjálft.

Þá er kostulegt að sjá fullyrðingar þess efnis að engin ástæða sé til að kjósa, það þurfi ekki einu sinni að leggja málið fyrir utanríkismálanefnd alþingis því málið sé kýrskýrt og hafi verið það lengi. Þessu fylgir svo sem enginn rökstuðningur (sem satt að segja er nokkuð ólíkt Birni, amk. þeim Birni sem var ráðherra í eina tíð), bara fullyrðing út í loftið.

Fyrir það fyrsta, ef málið er svona augljóst þá er væntanlega engin ástæða að „óttast“ þjóðaratkvæðagreiðslu.

Hitt er, að ef rétt er þá er þetta hrikalegur áfellisdómur yfir flokkssystkinum Björns. Því hvers vegna var flokkurinn ítrekað að lofa þjóðaratkvæðagreiðslu ef málið er svona einfalt?