Já, framsóknarmönnum líður illa

Hversu margir framsóknarmenn skyldu hafa trúað formanni sínum á fjöldasjálfshjálparfundinum í dag? Ekki margir. Þeir vita betur.

Hann hefur varla trúað sér sjálfur enda veit hann eins og allir landsmenn að frambjóðendur flokksins nýttu sér andúð og ótta við innflytjendur og islam til atkvæðaveiða í vor.

Hann heyrði það og við heyrðum það öll. Forysta flokksins veit það þótt hún reyni að ljúga einhverju öðru að sjálfri sér og öðrum.

Skýrt dæmi um þetta var þegar Karl Garðarsson þingmaður kom fram eftir kosningar í vor og kvartaði undan meðferðinni á Framsóknarflokknum. Hann sagði frambjóðendur flokksins bara hafa verið að tala um skipulagsmál í kosningabaráttunni. En svo kom hann upp um sig og sagði:

„Það er eins og það megi ekki ræða sum mál.“

Einmitt. Sum mál. „Sum mál“ voru ekki skipulagsmál heldur vísvitandi skírskotun til rasistaatkvæða. Enda fögnuðu þeir gríðarlega. Þetta vissi nafni minn og veit, þótt hann reyndi að fylgja flokkslínunni um Framsóknarflokkinn sem fórnarlamb.

Sigmundur Davíð sagði í dag að framsóknarmönnum hefði liðið illa vegna upploginna ásakana í garð flokksins. Það er áreiðanlega rétt að þeim leið illa, en ekki af þeirri ástæðu.

Forysta flokksins hefur sýnt sig meira en reiðubúna til að nota rasisma sér til fylgisöflunar. Almennir framsóknarmenn vita þetta og vita um leið að ásakanirnar voru ekki upplognar. Þess vegna leið þeim illa.

Hversu illa skyldi þeim þá líða núna við að heyra formann sinn halda áfram að fullyrða það sem allir vita að er ósatt?