Hryðjuverk gegn Þórsmörk

Í júlí 2012 tóku sig til tveir tómstundabændur undir Vestur Eyjafjöllum og fóru með nokkra tugi af kindum inn á Almenninga fyrir innan Þórsmörk þvert á vilja Skógræktarinnar og Landgræðslunnar. Ég fjallaði um þetta ásamt nokkrum öðrum á sínum tíma.

 

Þetta var í sjálfu sér einungis hápólitísk hefndaraðgerð vegna þjóðlendumála þar sem þessir einstaklingar voru að þessu einungis til þess að verja einhvern rétt sem gæti hugsanlega orðið að einhverjum fjárhagslegum verðmætum. Náttúrunni var gefið langt nef. Í kjölfar þessa fóru nokkrir bændur undir Eyjafjöllum með nokkra vagna af sauðfé inn á afréttinn í gegnum Húsadal.

 

Með þessu var verið að virða að vettugi áratuga uppgræðslustarf sem unnið hafði verið í sjálfboðaliðsvinnu í góðri trú um að þetta landi fengi frið. Fyrir lá að þetta myndi hafa alvarleg áhrif á þann nýgræðing sem verið var að rækta upp, sér í lagi af birki og reynivið.

Nú liggur fyrir að umtalsverðar skemmdir hafa verið unnar og nýgræðingur nagaður upp af rollunum og lömdum þeirra. Þetta eru ekki einungis nokkrar rollur heldur eru þetta vel á annað hundrað fjárm ef lömbin eru talinn með.

Í dag eru óseld um 2000 tonn af lambakjöti og útilokað að sjá hvað reki bændur til þess að stunda svona hryðjuverkastarfsemi gagnvart náttúruverðmætum. Hér virðist ráða för fjárhaglsleg græðgi en reynt að skýla sé á bak við órökstuddar klisjur um skynsamlega landnýtingu og náttúruvernd á sama tíma. En hér er verið að stunda hreina rányrkju.