Hefurðu áhuga á mér? Þá ert þú æðislegur

Útlenzk verzlanakeðja vill opna hér stórbúð með ódýrum varningi. Það er frábært. En bíðum samt aðeins við…

Svo að þessar hugmyndir geti orðið að veruleika þarf að breyta áfengislöggjöfinni (þarna yrði selt áfengi), veita undanþágur frá banni við innflutningi á fersku kjöti og frá lögum og reglum um vörumerkingar. Og sitthvað fleira smálegt um lyf og svona.

Er það ekki soldið vesen? Nei, ekki málið, elskurnar mínar, sagði Ragnheiður Elín Árnadóttir í kvöldfréttunum:

„Ég sé fyrir mér að við getum látið þetta ganga já, það eru augljóslega atriði sem þarf að greiða úr en á meðan þeir sýna þessu eins mikinn áhuga og mér finnst þeir gera þá erum við á þessum enda tilbúin til að gera það sem í okkar valdi stendur til að greiða úr þeim úrlausnarefnum sem fyrir hendi eru.“

Það er ekkert öðruvísi. Má kannske spyrja oggolítið út í þetta?

Hafa breytingar á þessum lögum og reglum verið lengi í undirbúningi innan stjórnarflokkanna? Hvaða þingmenn hafa helzt verið þar með í ráðum? Það stendur ekkert um þetta í stjórnarsáttmálanum, en hafa þessi mál ekki áreiðanlega verið rædd í þaula, úr því að ákvörðun liggur fyrir um að „greiða úr úrlausnarefnum“?

Eða er það kannske ekki þannig sem stefnumörkun stjórnarflokkanna fer fram? Nægir máske að senda þeim nokkur bréf á ensku og þá er umsvifalaust ákveðið að breyta lögum og veita undanþágur vinstri, hægri?

(Sem – vel að merkja – önnur fyrirtæki hafa ekki fengið. Hversu oft hafa Hagar sótt um að fá að flytja inn ost án þess að hann þyrfti að kosta á við fílabein? Ættu Hagar kannske að skrifa næstu umsókn á ensku?)

Þessi setning í fréttinni vekur beinlínis hroll, og ekki bara aulahroll: „Á móti hafa þeir sýnt áhuga á því að selja íslenzkan fisk í verslunum sínum erlendis sem eru fleiri en 600.“

Er það svo, að ríkisstjórnin sé reiðubúin að fórna lögum og reglum um innihaldsmerkingar gegn því að einhverjar búðir vilji selja íslenzkan fisk? Hvaða sovézku hugmyndir hefur ríkisstjórnin eiginlega um hlutverk sitt?

Ef búðareigendur sjá sér hag í því að selja fisk ættu þeir að hafa samband við fiskframleiðendur og útflytjendur. Efnið ætti ekki einu sinni að koma upp í samskiptum við ráðherra og ráðuneyti. Nema ríkisstjórnin hafi ákveðið að breyta ennþá fleiru sem hún hefur ekki sagt okkur frá. Er kannske búið að endurvekja Síldarútvegsnefnd á laun?

Ég nefni ekki einu sinni, að ráðherrann talaði um allar þessar lagabreytingar eins og varla þyrfti að spyrja alþingi um þær. Það lýsir enn öðrum hugmyndum ríkisstjórnar um stöðu sína.

Æ. Allt þetta mál lyktar af skyndilausna- og fátsviðbrögðum. Ráðherra fær bréf og hugsar: „Nei, en sniðugt. Þurfum við að breyta lögum? Alltílæ. Þurfum við að fórna neytendavernd? Alltílæ. Þetta er so gasalega sniðugt fyrirtæki. Og þeir hafa svo mikinn áhuga…“

Kannske er þetta barasta gasalega sniðugt fyrirtæki og ekki veitir okkur af meiri samkeppni, en ég var rétt bara að vona að sá tími væri liðinn, að ríkisstjórn og alþingi stigi hringdans í kringum hugmyndir eins einkafyrirtækis.

Ég var svona rétt frekar að vona, að við vildum hafa almennar reglur, sem giltu jafnt um alla, hvatt væri til alþjóðlegrar verzlunar og viðskipta með fríverzlunarsamningum og niðurrifi tollamúra (jafnvel líka með nothæfum gjaldmiðli, en það er líklega of róttækt), og svo væri markaðurinn og samkeppnin látin sjá um rest.

Nei. Það er líka alltof róttækt. Breytum frekar reglunum fyrir þennan þarna sem finnst við svo sæt.