Gjafarinn allra góðra hluta

Sigmundur Davíð keppist við að telja kjósendum trú um að hann sé djúpvitur peningamaður sem hafi fengið að kenna á meðulunum vegna visku sinnar og öfundar skussanna. Nú vill hann að við vitum að hann er líka gjöfullt góðmenni. Því til sannindamerkis ætlar hann að taka þriðjungs eignarhlut ríksins í Arion banka og afhenda hverjum og einum sinn hlut. Það gætu verið á bilinu 174 til 212 þúsund krónur á mann. Segir hann.

Þetta er auðvitað alveg frábært. Og til að fyrirbyggja lágkúrulega umræðu um þessa “gjöf” er rétt að taka fram og undirstrika, að það er alls ekki verið að bera fé á kjósandann. Það á bara að gefa honum peninga ef hann, Sigmundur Davíð, kemst til valda eftir kosningar. Annars …

Og þá er að finna út raunvirði “gjafarinnar”.

Ríkið á stærstan part í Arion banka. Ég á hann. Og þú. Ef þriðjungur eignarhluta okkar, hvers og eins, leggur sig á 200 þúsund þá er heildareign mín og þín í honum 600 þúsund krónur.

Nú, nú. Sigmundur ætlar sum sé að “gefa” okkur, afhenda mér og þér, þriðjunginn, 200 þúsund. Þá fáum við í mesta lagi 128 þúsund upp í hendurnar eftir skatt. 72 þúsund renna í ríkissjóð.

Samandregin niðurstaða er þá þessi: Ríkið (við) hefur tapað þriðjung í bankanum vegna þess að eignarhlutur okkar sem einstaklinga hefur rýrnað um þriðjung. Við höfum í höndunum 128 þúsund krónur sem við getum eytt í blóðmör og blómakransa eða reynt að koma þeim í öruggt skjól til Lundúna þar sem Wintris-eigandinn geymir sína peninga eftir að þeim var ekki lengur vært á Tortólu.

Það hlýtur að mega teljast hreinn unaður að loksins skuli vera risinn upp maður sem ætlar hiklaust að gefa okkur það sem við þegar eigum. Og til þess að það verði að veruleika þurfum við ekki annað en kjósa á þing heimskunnan fésýslumann.