Formannsskiptablætið

36 prósent fylgi Sjálfstæðisflokksins er skandall. Það þarf að skipta um formann.

Þetta var kjarni máls Hönnu Birnu Kristjánsdóttur þegar hún bauð sig fram gegn Bjarna Ben. á landsfundinum þarna um árið. Þessi tala, 36 prósent, var meginröksemd hennar í langri framboðsræðu.

Hún var ekki að tala um úrslit kosninga, heldur skoðanakannanir.

Í næstu kosningum fékk Sjálfstæðisflokkurinn 27 prósent og mælist núna stabílt í um 25. Ekki heyri ég neinn kenna persónu Bjarna Benediktssonar um það fylgi eða hafa uppi kröfur um að hann víki.

Enda vandséð hver ætti að taka við.

Og enda er fyrsta regla um formannsskipti í stjórnmálaflokki: Ekki skipta nema annar betri sé í boði.

Næsta dæmi er eiginlega klifun í kjölfar fyrri skrifa: Forysta Bjartrar framtíðar ákvað í haust að tapa sér. Guðmundur Steingrímsson formaður og Róbert Marshall þingflokksformaður fyrirfóru sér sameiginlega til að bjarga flokknum. Vegna skoðanakannana.

Í þeirra stað voru aðrir kjörnir, vel liðið og vænt fólk. Flokkurinn heldur áfram að tapa fylgi. Áfram og ennú meira, þrátt fyrir mannfórnina.

Enda var fylgistapið aldrei Gumma eða Róberti að kenna.

Og nú heldur þemað ítrekað áfram í Samfylkingunni: Það verður að skipta um formann. Vegna skoðanakannana. Aðrar hugsanlegar lausnir eða skýringar eru ekki nefndar, ekki frekar en í tilviki Sjálfstæðisflokksins eða Bjartrar framtíðar.

En eins og hjá Sjálfstæðisflokki og Bjartri framtíð þarf Samfylkingin að spyrja sig lykilspurninga:

Er fylgisleysið formanninum að kenna? Ef svarið er já, hver annar og betri ætti að taka við? Ég heyri ekki svarið.

Eru kannske aðrar skýringar á fylgisleysinu? Ef svarið er já, hver eða hverjar eru þær? Ég heyri ekki svarið.

Ekki frekar en frá Hönnu Birnu eða Gumma.

Ef svar er til fyrir Samfylkinguna, þá er það að taka hausinn úr klofinu á sér, hætta að vorkenna sjálfri sér vegna óréttlætis heimsins, standa upp og tala af almennilegri sannfæringu fyrir þeim hugmyndum sem hafa reynzt öllum öðrum betri til að gera mannfólkinu lífið bærilegt:

Öflugur markaðsbúskapur undir ströngu eftirliti, réttlát skattheimta til að tryggja velferðarþjónustu og jöfn tækifæri allra, frjáls viðskipti og alþjóðleg samvinna.

Formannsskiptablætið er hjóm í samanburði við þessar stóru hugmyndir.

Og nóg eigum við líka samt með blessað krónublætið.